10 Mart 2010 tarihinden, yani yaklaşık bir yıldır gazetelere makale yazmıyorum. Beni tanıyan dostlarım, makalemi takip eden okuyucular her gördüklerinde neden yazmadığımı ve ne zaman başlayacağımı soruyorlar.

Benim gibi asıl mesleği gazetecilik olmayan bir çok köşe yazarı var. Bizler gazeteci değiliz, Gazeteci sıfatımız ve basın kartımız yoktur. Protokolde yerimiz yoktur. Herhangi bir hatılı yazımızda arkamızda duran bir patronumuz olmadığı gibi zarar ziyanı da kendimiz çekeriz. Hele yazar bürokrat ise ve doğruları yazıyorsa, bu husus da başka birilerine dokunuyorsa, büyük zararlara uğrar. Örneğin 50 yılda 10 binden fazla makale yazan Veteriner Mehmet Hulusi Öcal ağabeyimizin yazarlıktan dolayı bir çok defa tayini çıkmıştır. (Rahatsızlığından dolayı makale yazamamaktadır. Acil şifalar dilerim)

Urfa problemini ve çözümünü yazarsın. Valisi, Belediye Başkanı, Milletvekilleri ve yetkili makamlar okumaz. Yazın havada kalır. Moralin bozulur, emeğine üzülürsün.

Maddi bir getirisi yoktur. Bilakis götürüsü vardır. Araştırma yazılarında büyük emek ve zaman kaybın olur.

Binlerce makale yazan dostlarımız PTT, uçak, tren indirimlerinden ve gazetecilerin faydalandığı konut kooperatifleri gibi avantajlardan istifade edemezler.

Netice:  Dışarıdan gazetelere makale yazmanın külfeti çoktur, faydası yoktur.

Ha şimdi diyeceksiniz ki niye yazıyorsunuz?

İlk önce bir hobi olduğunu söyleyeceğim. Belli bir süre yazınca tiryakilik oluşuyor.

Düşüncülerini başka kişilere empoze etmekle, paylaşmakla, problemleri göstermek ve çözüm önerileri getirmekle psikolojik olarak insanı rahatlatıyor. (Bir çok defa yazdığım makaleyi yayınlatmadan yırtıp atmışımdır.)

Dışarıdan makale yazan arkadaşların iki mesleği var. Birincisi kendi mesleği. Profesör Doktor Himmet Karazeybek. Emekli Başkomiser Mehmet Göncü, Mühendis İbrahim Okuyan, 45 yılda binlerce makale yazan rahmetli Avukat Adil Rastgeldi. Avukat Müslüm Akalın, Muhasebeci Abuzer Akbıyık, Emekli öğretmen Ömer Elçi gibi kalemini satmadan yıllarca yazı yazmışlardır.  Bu kişiler mesleği ile ilgili yüksek okul bitirmiştir. Çoğunun geçim sıkıntısı yoktur.  Yaş ve hayat tecrübeleri, bilgi birikimleri çoktur. Bu yazarların eğitim, tecrübe, araştırma, okudukları binlerce kitaptan aldıkları bilgi ve fikirleri harmanlayarak, okuyucularıyla paylaşır. Gazetelere yükleri yoktur.

Yazdıkları makaleler bazen ulusal gazetelerde yazılanlardan daha güzel ve kaliteli olmasına rağmen mahalli bir gazetede yazıldığı için çok ucuzdur.

Bu günden itibaren kıymetli okuyucularımla kendi çapımda yazılarımla beraber olmaya çalışacağım.

Hoşçakalınız.