Zaman… Her şeyin ilacı mı gerçekten??

Yoksa zaman insanın unutma yetisinin devreye girmesini hızlandıran itici bir kuvvet mi?

Acıları, üzüntüleri, pişmanlıkları, kayıpları ve heyecanları çürüten bir şey mi zaman?

Öyle göreceli, öyle kritik, öyle mucizevi bir şey ki zaman

İnsanoğluna verilen hem en büyük hediye, Hem en büyük ceza.

Hem tamamen bizim kontrolümüzde,

Hem de tamamen kontrolümüzün dışında

Zaman bir sihir
Unutturan ve çürüten bir etkisi vardır zamanın

Yaşandığı anda en dayanılmaz,

En katlanılmaz sanılan,

En tahammül edilemez acılar,

Ölümler, Ayrılıklar, Kayıplar, kızgınlıklar,

Zamanın sihirli elleri arasında sadece birer acı hatta bazen tatlı hatıraya dönüşüverir

Ya da tam tersi bazen yaşanan mucizeleri,

Mutlulukları, sürprizleri, coşkuları,

Heyecanları da silip süpürüverir zaman

Hep aynı coşkularla yaşayacağız sanırız,

Oysa zaman sinsice güler arkamızdan,

Hızlıca geçer ve bu geçişle hayat hep yeniler kendini

Hatırlarsak bir yerlerde rastlarız o yaşanmışlıklara, Hatırlamazsak yokturlar

Yoksa en sevdiklerini kaybediyor insanlar, ölümle yüz yüze geliyor en önemlisi

Düşünsenize nasıl yaşanır, başa çıkılır o acılarla etkisi yaşandığı gün gibi kalsa?

Oysa hayat devam eder,

Zaman yeniler hayatı,

Eskileri geride bırakıp, Yeni yaşanmışlıklara doğru yol alır her şey

Kendini yenileyen sadece hayat mıdır?

Yoksa yenilenen ve zamanla değişen biz miyiz aslında?

Cevap ne olursa olsun evet unutulur gider birçok şey,

Zaman hafızasını siliverir insanın ve “Tık Tık”lar ilerledikçe hükümdarlığı güçlenir zamanın
Sadece Unutturmaz aynı zamanda Alıştırır zaman

Zamandır asıl suçlusu tüm alışkanlıkların,

Hep bir şeylere, Bir yerlere, Birilerine alıştırır insanı

Zaman olmasa alışmak da olmaz,

Alışmanın etken maddesidir zaman

Günler, aylar, yıllar geçer ve yaşadıklarımız, yaptıklarımız,

Etrafımızdaki her şey zamanın her geçişiyle daha bir kazınır benliğimize,

Adeta Kazık Çakar,

Bir parçamız olur alışkanlıklarımız, elimiz, kolumuz gibi

Onlardan ayrılınca bir yerlerimiz kanar mutlaka

Ama bu kanamayı durduran yine zamandır

Ne tuhaf şeydir zaman, Bize neler yapar

Adeta oyun oynar hayatla, bizimle,

Kurallarını kendinin koyduğu biraz komik,

Biraz zalim, Biraz anlaşılmaz bir oyun
Ve gerçeğin ne olduğunu, doğrunun ne olduğunu,

Bizim için iyinin kötünün ne olduğunu yine zaman ispatlar insana

Zaman insana yaptıklarının bir sağlamasıdır

Hatalarıyla yüzleştiren en gerçek dosttur belki de

Verilen kararların, seçilen yolların isabetliliğini ya da yanlışlığını zaman gösterebilir ancak,

Başka kimse ama hiç kimse yaşandığı anda bilemez doğruyu, yanlışı

Zaman bilir
Zamanın bize oynadığı bazen acımasız,

Bazen komik bu oyuna karşı tek koz vardır elimizde

Elimizdeki bu güçlü kâğıdı ancak ne kadar güzel kullanabilirsek o denli yenik düşmeyiz bu oyunlara,

En azından en az hasarla, En az yarayla, En az pişmanlıkla çıkarız

Elimizdeki bu gücün adı “SABIR”

Ancak sabırla şaşırtırız zamanı

Sabır öyle büyük bir güçtür ki,

Yenik düşürmez insanı hiçbir oyuna karşı

Sabır, soğukkanlılık, dirayet, durgunluk verir insana,

Olayların içinde olduğu halde,

Dışından bakabilmenin müthiş gücünü ve rahatlığını kazandırır Sabır zamanı lehimize çevirir,

Hem de katlayarak

Zamanı sabırla, sabrı zamanla harmanlayabilmektir en büyük marifet

Sözün Özü ise

Zamanınız limitlidir,

Zamanı başkalarının hayatlarını yaşayarak harcamayın.

Başka insanların düşüncelerine göre yaşamayın.

Diğer insanların fikirlerinin seslerinin sizin iç sesinize sahip olmasına izin vermeyin.

Ve en önemlisi,

Kalbinizi ve sezgilerinizi dinleme cesaretine sahip olun.

Onlar bir şekilde ne olmak istediğinizi bilirler.

Bunun dışındaki her şey ikinci plandadır. 

Steve Jobs

Ahmaklar zamanı nasıl öldüreceğini,

Akıllılar ise nasıl kazanacağını düşünür. 

Alain

 

Saygılarımla.

İbrahim Halil Okuyan

İnşaat Yüksek Mühendisi

11.Ocak.2012 Şanlıurfa