Bu yıl hava trafiğine açılan GAP Havaalanına giderken şemsiyenizi yanınıza almanızı şiddetle tavsiye ederim. Nedenine geçmeden önce de havaalanın yapılışının kısa öyküsünü anlatmayı kendime bir borç bilirim.

      1977 yılında Fırat’ı Harran’a kavuşturacak “ Dev Proje” GAP’ın ilk ayağı Urfa tünellerinin temelleri görkemli bir törenle atıldı. Ne de olsa yılların hasretini bitirecekti suyun Harran’a akması. Toprak suyla buluşacak tarım gelişecek ekonomi ise sadece bölgenin değil Türkiye’nin insanını kalkındıracak kadar büyüyecekti. Yetişen ürünler işlenecek ve yurtdışına ihraç edilecekti. Bu büyük ve entegre proje için bölge halkı böylesine hayaller kurarken devletimizin o zamanki büyükleri masaya oturdu ve düşünmeye başladı. Toplantılar yapıldı sonuçta ilk iş olarak “kocaman” ve içerisinde kargo bölümü de bulunan Uluslararası Havalimanının yapılmasına karar verildi.1997 yılında ıhale gerçekleşti ve temeli atıldı. Adını aldığı proje kadar talihsizdi GAP Havalimanı. Urfa’da başlanıp bir türlü tamamlanamayan projelerden biri olmuştu.

       Gel zaman git zaman aradan on koca yıl geçtikten sonra 2007 yılında Uluslarası GAP Havalimanı sadece havaalanı olarak uçuş seferlerine başladı. Kargo bölümü ise açılamamıştı maalesef. Çünkü zamanın büyükleri o dönem  Harran’ın o dillere destan verimli topraklarında nasıl ürün yetiştireceklerini konuşmayı unutmuşlardı. ıhraç edilecek Avrupa standartlarında ürün bulamayınca Devlet Büyüklerimizde onun yerine yurtdışına hacı göndermeye karar verdiler. Kargo bölümü de böylece nadasa bırakıldı hayallerimizle birlikte.

         Biz yine de sevinçliydik,yağmurlu bir günde sevdiklerimizi karşılamak için şehir merkezine yaklaşık 40 km mesafedeki havaalanına giderken. Yeni ya heyecanlanıyorduk. Ama o da ne bir çukurdan diğerine batıp çıkıyorduk ,adı yeni yapılan yolda. Bir de duble yol yapılmış ki mübarek ölüm yolu ben salâvat getirmeden gitmeyin derim. Allah Korusun gidip de dönmemek var. Uyarı Levhaları ve yol çizgileri de yok. Unutmadan yollar karanlık romantik olsun diye ışıklandırmamışlar herhalde. Yol üzerinde bulunan benzin istasyonundaki akıllara ziyan yeşil naylon minareli camiinin estetiğini görünce gözleriniz yuvalarından fırlıyor.

          Bu bir kâbus olsa gerek diye düşünmeyin esas kâbus havaalanının merkezi binasına girdiğinizde başlıyor. Yağmurdan kurtulmanın heyecanıyla şemsiyenizi almadan koşarak, binaya giriyorsunuz. Devletin malı deniz yemeyen keriz zihniyetinin yaptığı binanın tavanından tepenize inen yağmur suları ile irkiliyorsunuz.

Biz ahmakıslatan yağmur sularının altında yaşamaya alışığız. Benim derdim Kurban Bayramı dolayısıyla Urfa’ya gelecek olan 9’u iktidar partisinden 11 milletvekilimiz. Ben ya onlar ıslanırsa diye endişeleniyorum. şu bayram günü ya üşütürlerse… Nasıl bayramlaşacaklar, nasıl taziye gezecekler, nasıl hatır gönül yapacaklar. O yüzden tavsiyem şu; Sayın Vekillerimiz gelirken kalın giyinin, şemsiyenizi almayı da sakın unutmayın.Çünkü meteoroloji verilerine göre bizleri yağmurlu bayram günleri bekliyor.