Okullar, üniversiteler açıp medyada büyük bir güç haline gelen ve kiminin kutsal mafya diye tanımladığı bu cemaatin adını hiç duymuş muydunuz?

 

Opus Dei, (Latince: Tanrının işi) 2 Ekim 1928‘de Madrid’te sıradan bir papaz olan Jose Maria Escriva de Balaguery Albas tarafından kurulan, KATOLİK bir örgüt.

 

Opus Dei, İspanyol asıllıdır ve sadece 81 yıllık bir örgüttür.

 

Katolikliğe sadık Laik iş ve meslek sahiplerini bir araya getirerek Papa’ya Vatikan dışında destek olacak varlıklı ve iyi eğitim görmüş elit bir kadroyu oluşturmak amacı ile kurulan ama günümüzde Vatikan’da en etkili olan Laik kurumdur.

Gizli bir örgüt olan Opus Dei’ nin tüm üyeleri Katolik meslek sahiplerinden oluşmakta fakat her ülkede örgütten sorumlu bir Kardinal bulunmaktadır.

 

Onlara göre Papa’nın kimliği,

Kilise’nin de,

Papalık Makamı’nın da üstündedir.

Papa, Tanrı-Krallığı’nın kutsal önderidir.

Böylesine yüce bir mertebeye erişebilen kişi de elbette Olağanüstü bir kişidir.

 

Bu nedenle Opus Dei, böylesine olağanüstü bir kişi tarafından temsil edilen Vatikan Devleti’ni yüceltir ve Kilise’yi ikinci planda görür.

 

BEŞ kıtada 475 üniversite ve yüksekokulu,

200 koleji vardı…

604 gazete ve dergiye sahipti…

52 radyo ve televizyon kanalı aralıksız yayındaydı…
Bu bilgiler 30 yıl önce Opus Dei üyesi Alvaro del Portillo’nun 1979’da ağzından kaçırdığı bilgilerdi.
Bugün ne kadar bir güce hükmettiği bilinmiyor.
TV ve radyo sayısının 700 olduğu tahmin ediliyor.

Peki, iş ve siyaset dünyasında karmaşık ilişkiler yürüten,

Opus Dei neydi?..

“Allah’ın Eseri”
Adı, Josemaria Escriva de Balaguer’di.
Madrid’de sıradan bir Katolik papazdı.

İnzivaya çekildiği kilisede,

Tanrı’dan gelen vahiy sonucu 2 Ekim 1928’de Opus Dei (Allah’ın Eseri) adlı gizli cemaatini kurdu.
Amacı; Vatikan ve kiliseler dışında Papa’ya destek olacak iyi eğitim görmüş elit bir grup oluşturmaktı.
Opus Dei’ye göre Papa’nın kimliği, kilisenin ve Papalık kurumunun üstündeydi!
Papa; Tanrı-Krallığı’nın kutsal önderi olağanüstü bir kişiydi.
Opus Dei’nin ruhaniliği kendine özgündü.

Çilecilik; acı çekme yüceltiliyordu.

Müritler kırbaçla göğüslerine, sırtlarına vuruyordu.

Çünkü onlara göre acılar ruhu Allah’a yaklaştırıyordu!

 

Müritler okullarda yetiştirildi
Papaz Balaguer, müritlerini genelde Katolikliğe sıkı sıkıya bağlı varlıklı,

İyi eğitim görmüş zenginlerden oluşturmaya gayret etti. (Cemaate bağlı işadamları genellikle turizm ve inşaat sektöründeydi.)
Mesleğinde başarılı doktor, mühendis, gazeteci, yazar vs. hepsini cemaatine kazanmaya çalıştı.

Başarılı da oldu.

Tamamen gizli olan cemaate üç tipte katılım olanağı vardı.
En kalabalık olan kadro dışı olanlardı.

 

Bunlar günlük hayatını cemaat idealine bağlı olarak yaşayan evli ya da bekâr müritler idi.

Kadrolular ise kendini tamamen cemaate adamış seçkin, önderlik edecek erkekler ve kadınlardı.

Bir de yardımcılar vardı; cemaate üye olmayıp etkinliklere katılan ve özellikle de bağış yapan kişilerdi bunlar.
Kadrolu kişi Opus Dei’ye kabul edilmek için tanıklar önünde yemin etmek zorundaydı.

Sadakatle bağlı kalmak, gizliliğe harfiyen uymak ve havarilere özgü bir yaşam sürmek şarttı.

Aile yaşantısı onaylanmayan müritler ailelerinden uzakta özel evlerde barındırıldı.
Eğitim yoluyla seçkin-önder elemanlar yetiştirmeyi hedeflediler.

Okullar açtılar ardı ardına.

Yetmedi taşradaki başarılı çocuklar için yurtlar hizmete soktular.

Yurtdışı burs olanaklarını iyi kullandılar.
Yetişen müritleri devletin kilit yerlerine yerleştirdiler.
Ve hep devlet desteği gördüler.
Çünkü düşman ortaktı…

 

‘Hoşgörü’ ve ‘diyalog’
Opus Dei’nin anahtar iki sözcüğü vardı:

Hoşgörü ve diyalog!
Bu iki kavramı kullanarak dünyanın çeşitli ülkelerindeki insanlarla yakınlaştılar,

Konferanslar-seminerler düzenlediler,

Okullar açtılar,

TV-gazete satın aldılar.

Adları duyulmamış aydınları ünlü yaptılar.

Sahibi oldukları 12 film şirketini psikolojik savaşın emrine verdiler.

 

Hoşgörü, diyalog sözcüklerini ağzından düşürmeyen Opus Dei, diğer yandan soğuk savaşın en güçlü antikomünist örgütlerinden biri oldu.

Özellikle İspanyolca konuşulan Latin Amerika’daki ülkelerde sosyal hareketleri destekleyen kiliseler ile sol hareketlerin kurduğu ittifakı bastırmak için aktif olarak kullanıldı.

 

Örneğin, Şili diktatörü Pinochet gibi eli kanlı askerlerle sıkı işbirliği içinde oldu.

Arjantin, Paraguay ve Uruguay’da otoriter rejimleri destekledi.

Nikaragua’da diktatör Somoza’yı, Peru’da Fujimori’yi finanse etti.

 

Yani CIA ile Opus Dei hep içli dışlı idi.

 

Devam edecek.

 

 

Saygılarımla,