Hükümet, demokratik açılım konusundan, bölgedeki barış ve huzur ortamının sağlanması için birçok aykırı sese ve yüksek muhalefete karşı ısrarla projesinden vazgeçmiyor. Kürt sorunun çözme noktasında demokratik açılımı bölgemiz çok önemsiyor hiç şüphesiz.

Bugüne kadar hep Kürt sorunun çözümünü GAP projesinin bitirilmesine bağlayan hükümetlerden farklı bir yaklaşımla yola çıktı bugünkü hükümet. Öyle değimli yıllarca Ankara’dakiler GAP biterse terör de biter, Kürt sorunu da çözülür sözünü ağızlarına sakız etmediler mi? Yıllardır, Türkiye’de terör olayları ne zaman artsa, şehit cenazeleri ülkenin dört bir yanında toprağa verilse, terörü önleme ve Kürt sorunun çözümünde bir ezber olarak GAP öne çıkmıyor muydu? Aslında Güneydoğu Anadolu Projesi’nin bu uygulama biçimiyle her sorunu çözebilecek sihirli bir formül olmadığını tartışma zamanı gelmiştir.  Çünkü GAP, Türkiye’de etnik temele dayalı şiddet olaylarının henüz yaşanmadığı yıllarda başlamıştır. Yani GAP projesinin fikri alt yapısının 1936’lara kadar dayandığı söylenir. Hadi diyelim GAP projesi tamamlanırsa Kürt sorununu bitirir. O zaman şu soru akla gelmez mi? Bugün projenin tamamlanma oranı önemli mesafe alınmasına rağmen şiddet eylemlerinin ve etnik kimlik tartışmalarının giderek yoğunlaşması, projenin tamamlanması ile dahi bu sorunların çözülemeyeceğini göstermez mi?.

Dolayısıyla şiddet ve Kürt sorunun çözümü olarak GAP projesini göstermek soruna gerçek çözüm aramamaktan çok uzak geliyor bana.

Projenin asıl hedefi açık olarak ifade edilmese de bölgede kapitalist üretim ilişkilerinin gelişmesini engelleyen geleneksel yapının değiştirilmesidir. Sonuç olarak bölgedeki sorunların sadece GAP ile ya da bölgeye üniversite açmakla çözülmez. Birçok boyutu olan bu sorun, bütün yönleriyle ele alınmazsa bölgede hiçbir çözüm kalıcı olmayacaktır. Bölgedeki aşiret yapısı, nüfus artış hızı, toprak mülkiyetindeki kutuplaşma, etnik kimlik, işsizlik gibi sorunlar, kapsamlı olarak düşünülüp akılcı çözümler üretilmediği taktirde sonuca varılmayacağı kanaatindeyim.