Selahattin E.GÜLER

—————————————————————————————————————————————

Prof. Dr. Selahaddin ANIK. 14 Şubat l927’de Urfa’da doğdu. Urfa eski müftülerinden Eyyüp Sabri Kunduracıoğlu’nun oğludur. İlk ve ortaokulu da Urfa’da okudu. Lise öğrenimini Kabataş Lisesi’nde ve yüksek öğrenimini de İstanbul Teknik Üniversitesi Makine Fakültesi’nde Necmettin Erbakan ile birlikte tamamlayarak 1951 yılında Makine Yüksek Mühendisi olarak hayata atıldı.

Mezuniyetini müteakip İTÜ Makine Fakültesi Teknoloji Kürsüsü’ne Asistan olarak girdi. 1954-1955 yılları arasında Almanya’da Mannheim Kaynak Öğretim ve Araştırma Enstitüsü’nde Kaynak Uzman Mühendisi olarak memlekete döndüğünde, Türkiye’nin ilk kaynak mühendisi olup, Türkiye’de yüksek öğretime (İTÜ’de) kaynak teknolojisini sokan ilk kişi oldu. Almanya’da bulunduğu dönemde doçentlik çalışmalarını da yaparak aynı fakültede 1956 yılında Doçent oldu. 1963-1964 yılları arasında İsviçre/Zürich Oerlikon Kaynak Araştırma Enstitüsünde Araştırıcı Profesör olarak çalıştı. Daha sonra 1964-1965 yılları arasında Almanya Saarbrücken Devlet Malzeme ve Kaynak Enstitüsü’nde yine Araştırmacı Profesör olarak çalıştı ve bu arada Almanya’da “Arklı Metal Püskürtme” konusunda Almanca bir araştırma kitabı yazarak yayınladı.

Daha sonra Türkiye’ye dönerek aynı kürsüsünde Profesör olarak görevine devam etti. Türkiye’de çeşitli kaynak malzemesi üretimini yapan firmalarda ve çeşitli sanayi kollarında uzun yıllar danışmanlık yaptı. İTÜ’de 43 yıl fiili hizmetten sonra 01.07.1994’de emekli oldu. Emeklilikten sonra ÎTÜ’de hem Sakarya Üniversitesi’nde yüksek lisans ve doktora dersleri verdiği gibi, Sakarya Üniversitesi’nde Kaynak Mühendisliği Bölümü ve Kaynak Muayene ve Araştırma Merkezi’ni kurarak endüstriye danışmanlık hizmeti verdi. Sakarya’da emekliliğinden sonra ayrıca altı doktora yöneterek bunları tamamlattı. Sakarya Üniversitesi Senatosu tarafından kendisine kaynak konusunda memlekete yaptığı hizmetlerden dolayı Fahri Doktora unvanı verildi.

Akademik hayatı boyunca bir rekor olan 25’in üzerinde insanın doktora babası oldu ve bunlara memlekette kazandırdı. Kaynak konusunda yaptığı hizmetinden dolayı birçok üniversiteden kendisine çeşitli ödüller verildi. 1978 ila 1994 yıllan arasında ve üçer aylık sürelerle Berlin Teknik Üniversitesi’nde Kaynak Teknolojisi Enstitüsü’nde misafir profesör olarak çalıştı. Buradaki çalışmaları sonucu halen Almanya’da Kaynak Mühendisliği konusunda ders ve müracaat kitabı olarak kullanılan 450 sahifelik “Schweisseignung Metalischen Werkstoffe” adlı kitabı yazarak 1994 yılında DVS tarafından yayınlandı.

Prof. Anık, İTÜ’de uzun yıllar müdürlüğünü yaptığı Makine Malzemesi ve İmalat Teknolojisi Enstitüsü’nü Milletlerarası Kaynak Enstitüsü’nde Türkiye’yi temsil etmek üzere üye yaptı ve bu uluslar-arası teşkilat olan IIW de 1956 ila 1987 yılları arasında Türkiye Daimî Temsilcisi olarak çalıştı ve Türkiye’yi temsil etti. Alman Kaynak Tekniği Cemiyeti (DVS) tarafından onur madalyası ve beratı ile Alexander von Humboldt Vakfı tarafından da “Türk Alman Bilimsel Hizmet” ödülü ve madalyası verildi. Uluslararası Kaynak Enstitüsü (IIW), 2010 yılında İstanbul’da, 55 ülkenin iştiraki ile yaptığı genel kurulu nedeni ile, PTT tarafından Prof. Dr. Selahaddin Anık’ın ilk Türk Kaynak Mühendisi olduğunu belirten hatıra pulu bastırıldı.

100 civarında Türkçe olarak yazılmış kitap ve kitapçığı, 900’ü aşkın makale ve tebliği mevcuttur. Ayrıca yurt dışında da Almanca, İngilizce, Fransızca ve İspanyolca dillerinde olmak üzere 50’yi aşkın araştırma makalesi ve tebliği yayınlanmıştır.

Evli, 3 erkek çocuğu, biri erkek dördü kız olmak üzere 5 torunu mevcuttur.

Yerel yöneticilerimiz bu bilim insanının adını Sanayi ile ilgili bir yere koyarak yaşatırlar inşallah…