Mehmet Göncü
28 Şubat 2014
Normal
0
21
false
false
false
MicrosoftInternetExplorer4
Kıymetli okuyucularım,
bildiğiniz gibi canlılar içerisinde seslere anlam vererek konuşan tek varlık
insandır.
Gerçi bütün canlılar,
Lisan-ı halleri ile kendi aralarında ve diğer yaşayan varlıklarla iletişim
kurarlar ama hiçbir canlı insan gibi konuşmayı geliştirip bir eğitim ve öğretim
aracı, yani bir kültür haline getirip yaşamın vazgeçilmez parçası haline
getirmeyi becerememiştir.
Onun için atalarımız; “İnsan dilinin altındadır” demişlerdir.
Ayrıca; “Üslubu beyan ayine-i insan” demek
suretiyle de çok önemli bir gerçeği dile getirmişlerdir.
Gerçekten kişi bu
sebeple konuşmasına çok dikkat etmelidir.
Bakınız, Yusuf Has
Hacip, Kitadgu bilig (Mutluluk bilgisi) adlı eserinde sözle ilgili neler
söylüyor:
Ne yumruktan, ne kırbaçtan iz kalır.
İnsan ölür, arkasında söz kalır.
Çoğu faydasızdır, eyisi özdür.
Asıl söz, bilerek söylenen sözdür
Sevgili okuyucularım,
gerçekten “Söz yaydan çıkmış ok gibidir”
Bir sefer ok yaydan çıktı mı, oku atan kişi onu istese de bir daha geri getiremez.
Onun için konuşmadan önce çok düşünmek lazımdır.
“Bin düşün, bir konuş” gerçeği, insanı
kötülüklerden korur; “Sükut-u lisan, selamet-i insan” gibi.
Söz üzerine yazılmış,
söylenmiş birçok deyiş, atasözü ve şiir vardır.
Bakınız Büyük Ozan
Yunus Emre, söz üzerine neler söylemiş. Bir bölümü şöyle:
Sözü bilen kişinin,
Yüzünü ak ede bir söz
Sözü pişirip diyenin
İşini sağ ede bir söz
Söz ola ağılı aşı,
Yağ ile bal ede bir söz
Kişi bile söz demini,
Demeye sözün kemini
Bu cihan cehennemini,
Sekiz cennet ede bir söz
Değerli okuyucularım,
gerçekten yaşamım boyunca bu konuda gördüklerim ve duyduklarıma göre, yaşanmış yüzlerce
olumsuz hadisenin sebebi yüzde doksan yanlış ve kötü kullanılan sözler
olmuştur.
Özetle; söz üzerine
diyebilirim ki ciltler dolusu kitap yazmak mümkündür.
Benim acizane olarak
belirtmek istediğim odur ki insanoğlu iki yaşına gelince konuşmayı öğrenir.
Ancak makbul konuşma ise, kişi hangi yaşta ve hangi sosyal konumda olursa
olsun; yerinde konuşmayı, kem sözden uzak durmayı ve gerektiğinde susmayı
bilmelidir.
Dürüst ve şeffaf bur
toplumda; lütufta geride, kahırda önde olan engin gönüllü dostlarınızın çok
olması dileğiyle kalın sağlıcakla.
Kem : Fena, değersiz,
eksik