Huyumdur önüme geleni ankete tabi tutarım. Hangi partiye oy vereceği, hangisinin barajı aşacağı, aşamayacağı, ona göre niye aşamayacağı veya niye aşabileceği gibi meraklarımı ortaya koyup, karşımdakini ahretlik sorularımla bunaltırım. Burada net cevaplar benim için hep ikinci planda olmuştur.

Kaygılar ve geçiştirilmek istenen ayrıntılar önemlidir. Bir sağ görüşlü partili kendilerinin barajı aşmasına kesin gözüyle bakıp o arada ‘ama DTP’liler bağımsız aday çıkarırsa o zaman biiiz’ deyip duraksarsa o nefes aralığı benim için önemlidir. Ve bu aralarda sağıyla soluyla tüm partililer ve parti sempatizanları bunu bana sıkça telaffuz ediyorlar onuda belirtmeden geçemeyeceğim.

DTP Tabanı da bundan yana. Yani bağımsız da olsa bir şekilde meclise girmekten. Çünkü yıllarca direndiler. Parti olarak seçimlere girip Avrupa’ya ‘Bizim popülasyonumuz yüksek seçimlerde alacağımız oyla bunu göreceksiniz ‘ beklentisine girdiler. Ama herhangi bir kentte onlar için risk olmasına rağmen mitinglerde 200 bin kişi boy gösterirken, bu rakam sandıklara, o riski olmayan sandıklara yüzde elliler oranında yansıdı nedense?. Batıya da yüzde 5.5 in üzerinde bir popülarite sunamadılar. Evet belki hala radikaller parti çatısı altında seçime gidelim diyebilirler ama, bana göre son sözü taban ve partinin lider kadrosu söyleyecek. Söylem de şu anda şekilleniyor. Tavır bağımsız adaylarla girilecek bir seçimden yana konuyor gibi. Ama kaygılar da yok değil. Çünkü tüm iller de bağımsız adaylar çıkacak. Bu da kargaşaya yol açacak. Kendi hesaplarına göre kargaşasız bir seçimde 60-70 bağımsız milletvekili çıkarabilecek DTP’de, bu sayı karmaşa nedeni ile 25-30’a düşecek gibi

Baraj konusuna gelince bu gün itibariyle bana göre AKP, CHP ve MHP çıtayı aşmış görünüyor. DYP ise çıtaya en yakın dördüncü parti. Ağar başlangıçta ki ılımlı, yansız tavrını yavaş yavaş ortadan kaldırıp, bir şeylere güvenerek konuşmaya başladı. Devam ederse çıta yüksekliği onun için de iner gibi görünüyor.

Durum şimdilik bu gibi. Tabi YERSENıZ…