Köşe Yazısı

ÖN YARGI

İbrahim Halil Okuyan

İbrahim Halil Okuyan

Tüm Yazıları Gör

Uzaklarda bir köyde, çocuğu doğmadan kocası ölmüş, tek başına yaşayan hamile bir kadın kendisine arkadaş olması için dağda yaralı olarak bulduğu bir gelinciği evinde beslemeye başlar.


 Gelincik kadının yanından bir an bile ayrılmaz.



Her ne kadar evcil bir hayvan olmasa da, oldukça uysallaşır.


Bir kaç ay sonra kadının çocuğu doğar.



Tek başına tüm zorluklara göğüs germek ve yavrusuna bakmak zorundadır.



Günler geçer ve kadın bir gün bir kaç dakikalığına evden ayrılmak ve yavrusunu evde bırakmak zorunda kalır…



Gelincikle bebek evde yalnız kalmışlardır.


Aradan biraz zaman geçer ve anne eve gelir.


Gelinciği ve kanlı ağzını görür.


Çılgına dönerek gelinciğe saldırır ve oracıkta öldürür hayvanı.



Tam o sırada içerdeki odadan bebeğin sesini duyar.


Anne odaya yönelir…



Ve odada beşiği, beşiğin içindeki bebeği ve bebeğin yanında duran parçalanmış bir yılanı görür…



Einstein’in söylediği rivayet edilen bir söz var:

İnsanlardaki önyargıyı parçalamak benim atomu parçalamamdan çok daha zor.”



ÖNYARGININ OLMADIĞI EN GÜZEL GÜNLER SİZLERİN OLSUN!


 


(*)GELİNCİK:


İnce ve uzun gövdeli kuyruklu ve kısa bacaklı hareketli ve uzun boylu bir hayvandır.


Kuzey Amerika türleri 17-18 cm boylarıyla en küçük karnivor türleri olarak bilinir dünyanın başka yerlerinde yaşayanlar ise 30-35 cm boyunda olabilmektedir…
Türkiye’nin hemen hemen her bölgesinde görülebilen gelinciklerin sırtları kızıl kahve rengi karın bölgeleri ise beyaza yakın açık renkli tüylere sahiptir..


 

420 Yorum

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Köşe Yazısı

ÖN YARGI

Cüneyt Gökçe

Cüneyt Gökçe

Tüm Yazıları Gör

Peşin hükümden kaçınmak ve ön yargısız olmak insani ve ıslami bir haslettir. Hakkında bilgi sahibi olmadığımız her hangi bir olay ya da kişi ile ilgili olarak yorum yapmamız bizleri yanlışa götürür. ısabetli karar vermemiz çok zayıf bir ihtimaldir. Bu duruma yeltenen insanın yalpalamaması; yanlışlar zinciri içerisinde bulunmaması neredeyse imkânsız gibidir.

Araştırmacı özelliğe sahip olmadan, duyulan ve kulağa gelen her şeye kapı açmak ve bütün bunların saygın kalp köşesine ulaşmasına onay vermek; en azından bu duruma sessiz kalmak kusur ve eksiklik olarak insana yeter.

Oysa tavsiye edilen mihenk sahibi olmak ve kulağa gelen her şeyi ölçüp biçmek ve sağlam bir süzgeçten geçirdikten sonra kalp ve vicdanda yansımasına katkı sağlamaktır.

Sağlam bir mihenk, sağlam ölçütler ışığında kullanıldığı takdirde önemli bir ayrıştırma fonksiyonu sağlar. Böylece bakır ve altın; ya da Hz. Ebubekir ve Ebucehil birbirinden kolaylıkla ayırt edilir.

Zanna dayalı ve bilgiler ise bireysel ve toplumsal pek çok sıkıntının doğmasına sebebiyet verir. ınsanlar ve toplumlar arası güvenin kaybolmasına, şüpheciliğin artmasına, kin, nefret ve ayrılık tohumlarının yeşermesine neden olur.

Peşin hüküm ve zan sayesinde birbirine itimat etmeyen komşuların sayısı hızla artar; huzursuz ve mutsuz ailelerin sayısı hızlıca çoğalır.

Mutsuz aile ortamında yeşeren şanssız ve bahtsız çocuklar toplumun baş belası haline gelir. Soygunlar, vurgunlar, kapkaçlar ve benzeri olaylar bu tür toplumların ayrılmaz parçası haline gelir.

Kaybolmuş eşyasını aranması gereken yerde aramayan ve bulunması muhtemel yerlere bakmadan; herhangi bir araştırma yapmadan komşusuna ‘hırsız’ gözüyle bakan insan, hem huzursuz eder hem de huzursuz olur. Komşusunun kalkışı, yürüyüşü, bakışı ve bütün davranışları, kendisine rağmen yapılmış gibi gelir. Hatta -içinden- ‘baksanıza, tam hırsız yürüyüşü, aynen hırsız gülüşü ve davranışı’ kanaatine varır. Oysa birkaç gün sonra, kaybolduğunu ve komşusu tarafından çalındığını düşündüğü eşyasını evin bir köşesinde gördüğünde kendisiyle çelişkiye düşer.

Acil hüküm ve kararlar; peşin yargı ve zanlar çoğu kez zarar ettirir ve yanlışa götürür. Bu yüzden alınacak kararların ve verilecek hükümlerin düşünülerek verilmesi gerekir ve duygusallıktan uzak durulması zorunludur.

Bazen ilk karşılaşılan bir kişinin bıraktığı izlenim onun ile ilgili yanlış hükme varılmasını netice verebilir. Çoğu kez, ‘havalı, kibirli, ulaşılmaz…’ zannettiğimiz insanların, aslında ‘mütevazı, alçak gönüllü ve cana yakın’ olduklarını tanıştıktan sonra anlarız.

Dış görünüş ve kıyafetin bizi olumlu ya da olumsuz şartlandırdığı durumlar çoğu kez vuku bulmuştur. Herkesin kendi dünyasında bu tür bir hatırası mutlaka vardır. Hatta hatıralarımızı kurcaladığımızda nice yanlış karar ve hükümler verdiğimiz hayalimizde canlanır.

şekilcilik ve yüzeyselliğin esas ve temelden çok uzak olduğu gayet iyi bilinmelidir. Giyim ve kuşamda belirtilen temel çizgi ve asıllar elbette korunacaktır. Ancak acil ve peşin hükümlerin bizleri yanıltmaması gerektiği özel not olarak ajandamızdaki yerini koruması gerekir.

Her hangi bir trafik, terör, anarşi ve sosyal olayda eylemciyi ortaya çıkarma ve suçluyu bulma süreci çok dikkatli izlenmeli; farklı hesap ve projelerin devreye girmesine izin verilmemelidir.

Başka bir konuda hesap mutabakatsızlığımızın bulunduğu bir kişiyi trafik olayının suçlusu olarak acilen ilan etmek insaf düsturlarının çiğnenmesine sebebiyet verir.

Her olayın, kendi koşul ve standartları içerisinde adilce değerlendirilmesi gerektiğini herkesin bilmesi şarttır. Bilmenin ötesinde, herkesin üzerindeki sorumluluğu yerine getirmesi, kendi görev ve yetkisini bilmesi zorunludur.

Prensip ve ilkelerin uygulanmadığı ortamlarda kargaşanın çıkması kaçınılmazdır. Böylesi durumlarda kötü niyetlilerin hızla türediği unutulmamalıdır.

Hayatımızın her saniyesine insaf ve sağduyunun egemen olması dileğiyle…

410 Yorum

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir