Çocukların hayat yolculuğunda anne ve babalara görev düştüğü kadar çocuklarında okuyup kendi karakter yolculuğunda uygulaması gerek ders alınacak ibret dolu sözlerdir. Hem okuyun hem çocuklarınıza okutun. Kimi zaman “ben nerede hata yaptım” deyip bu satırları tekrar gözden geçiriniz.

ıstikrarlı bir toplum yaratma adına, yarınlarımız olan çocuklara sahip çıkmalıyız. Negatif davranışlardan kurtulmak, dayanışma ruhunu geliştirme, başarının sırrını yakalama, insani eğilimlerinin mevcudiyetini özümseme, ruhi şekillenme kadar demokrasinin kurumsallaştırılması için karakterli olmak gerekmektedir.

“* Gülünç duruma düşürülen çocuk, çekingen olur.

* Tenkit edilen çocuk, her zaman kendini suçlu görür.

* Kınanarak yaşayan çocuk, suçlamayı öğrenir.

*Düşmanca davranışlar içinde yaşayan çocuk, kavga etmeyi öğrenir.

* Düşmanlıklar içinde yaşayan çocuk, saldırganlığı öğrenir.

* Kendisine inanılmayan çocuk, yalancı olur.

* Kin ve nefretle yetişen çocuk, düşmanca duygular beslemeye çalışır.

* Sevgiyle büyüyen çocuk, sevmeyi öğrenir.

* Hoşgörüyle yaşayan çocuk, sabırlı olmayı öğrenir.

* Teşvik edilerek yaşayan çocuk, güvenmeyi öğrenir.

* Değer verilerek yaşayan çocuk, saygı duymayı öğrenir.

* Eşitlik ortamında yaşayan çocuk, adaleti öğrenir.

* Saadet içinde büyüyen çocuk, güvenmeyi öğrenir.

* Övünülen çocuk, başkalarını takdir etmeyi öğrenir.

* Kültür ortamında yaşayan çocuk bilge olma mutluluğuna erişir.

* Kendisine sabırla muamele yapılan çocuk, hoşgörülü olur.

* Mutluluk içinde ömür süren çocuk, sevgiyi ve güzellikleri öğrenir.

* ıyi bir ailede yetişen çocuk, yaşadığını öğrenir…”