Kıymetli
okuyucularım, rahmetli hacı babam, sık sık tekrarlardı bu güzel Ata sözünü:
“KEM ALET İLE KEMÂLAT OLMAZ”…

Yani;
eksik alet, edevat ile bir sanat icra edemez ve bir eşyayı da onaramazsınız.

Türkiye’nin
bence  en büyük genel sorunu, vasıflı
insan azlığıdır.

Her
nedense bir türlü iyi kalifiye elemanlar yetiştiremiyoruz. 

Kim
demiş ülkede işsizlik var.

Böyle
bir şey yok.

Gazetelerin
ilân sayfalarını açın bakın, hep vasıflı eleman istek listesi yayınlanıyor. Ama
kalifiye eleman ne yazık ki yok.

Ne
acı ki bu durum Urfa’da daha da vahim bir 
vaziyettedir.

Sevindirici
olan ise İŞKUR Müdürlüğümüzün bu konuda faydalı çalışmalar içinde olmasıdır.

 Eskiden usta, çırak, kalfa dengesinde bir oto
kontrol ve disiplin vardı.

Şimdi
kimin usta, kimin çırak olduğunu anlamak mümkün değil.

Zaman
zaman evime bir tamir veya yeni bir onarım işi için bir eleman götürsem hep
hüsrana uğrarım.

Usta
olarak gelen şahsın çok zaman benden tornavida, pense, çekiç, kalem, testere,
vida isteğinin karşısında adeta şaşırıp kalıyorum.

 “Arkadaş sen buraya misafirliğe mi geldin,
yoksa su veya elektriği tamir için mi burada bulunuyorsun?” demek zorunda
kalıyorum.

Örneğin;  mahallemize doğal gaz hattı döşendiği
günlerde  kanal çalışması yapılıyordu.
Kanal kazıcı eline bir güç geçirmiş ya bu gücün keyfini çıkarırcasına asfaltı
parçalıyor, yerin altındaki hayati altyapıyı hiç nazarı itibara almıyor; “Vur
kepçeyi yere kaz git”..

Bu
şekilde hemen hemen sokaktaki binaların bir çoğunun elektrik, su
şebekelerindeki boruları parçalıyor.

Arkasından
ekip geliyor, parçalanan tesisatı yeniden onarıyor.

Bir
sürü masraf ve zaman kaybı oluyor.

Halbuki
kepçeyi kullanan şahsın yanında Belediyeden söz konusu yerin altyapısını bilen
bir teknisyen bulunsa ve o teknisyen elindeki detektörle bina girişlerindeki su
ve elektrik hatlarını kontrol etse işte bu olumsuzluklar hiçbir şekilde
olmayacak, para  ve zaman israfı da
meydana gelmeyecektir.

Nihayet;
bu sorumsuz tahribattan bizim bina da o günlerde nasibini almıştı.

Neyse
bir ekip geldi, parçalanan kabloları tekrar onardı. Ama hiçbir zaman tamir
gören parça orijinali gibi olamaz.

Hadi
bu durumu da sineye çektik ama bin bir sabır çekerek.

Bir
de baktık ki; kepçe kabloları koparırken, binanın içindeki kofranın da bağlantı
uçlarını kopararak yer altına çekmiş.

Haydi
bir ekip daha geldi, güzelim mermerleri kırdı.

Bin
bir müşkülle onarımı tamamladı.

Biz
bina sakinleri olarak, neyse olan olmuş dedik, neticede onarım tamamlandı diye
de bir oh çektik.

Demem
o ki; işinin ehli olmayan birinin hem şirketlere, hem taşeron firmaya, hem de
biz bina sakinlerine zararı büyük oldu. 
Kasıt olmadığı için de bu durumu 
sinemize çektik.

Onun
için her zaman rahmetli babamın o ata sözü aklımdan ve kulağımdan hiç gitmez:
“Kem alet ile Kemâlat olmaz…”

Ve
yine atalarımız boşuna dememişler: “Ekmeği ekmekçiye ver, bir ekmek de fazla
ver”

Değerli
okuyucularım, siz siz olun bu gibi durumlarda işin başında bulunun. Daima da
yanınızda bazı ustalar için alet edevat bulundurun.

Sevindirici
bir gelişme ise ben bu yazıyı hazırlarken, araştırma yaptım;  Bu gibi işlerde ve sektörlerde çalışanlarla
alakalı olarak mesleki eğitim, iyileştirme ve kavrama ile ilgili bir öğrenim
süreci başlamıştır. Artık bu konularda görev alanlar  yeterlilik 
uzmanlık sertifikası taşıması gerekiyor.

Nitekim;
son zamanlarda yukarıda bahsettiğim doğalgazla alakalı aksaklıklar artık
yaşanmıyor. 

Umarız
her kurum vasıflı insan gücüyle işlerini yürütür.

Dürüst
ve şeffaf bir toplumda;  lütufta geride,
kahırda önde olan dostlarınızın çok olması dileği ile kalın sağlıcakla…