İbrahim Halil Okuyan
31 Mayıs 2006
Hiçbir karşılaşmanın adı “Düşmanlık Maçı” değildir ama 90 dakikanın gelişimi içerisinde bu ad’a dönüşenler çoktur. Kimisinde mağlûbiyet hazm’edilemez, kimisinde karşı takımdan bir oyuncuya veya hakeme kızılır. Bazan seyirciler sahayı öteberi yağmuruna tutar veya ablukaya alır. Güzel başlayan bir maç bakarsınız kâbusa dönüşmüş, kavgalar, küfürleşmeler gırla gidiyor. Maç “düşmanlık karşılaşması”nı da aşan boyuta ulaşmıştır.. Zira düşmanlığın da kendine göre bir şerefi, haysiyeti vardır. Bu maçın içinde hepsi erimiş, harp kuralları bile aranır hale gelmiştir. Ne ayıp şey… Tabii bu tür karşılaşmaları hiçbir zaman görmek istemiyor, düşmanımız için dahi temenni etmiyoruz. Akçakale ılçemizin “Tarımspor Kulübü” ile Suriye’nin “Telebyat takımı” arasında yapılan “Dostluk Maçı” 5-2 aleyhimize sonuçlanmasına rağmen adı gibi güzel geçti ve tam manasıyla bir “Dostluk Maçı” oldu. Karşılıklı bayrak ve hediye teatileri, 5-2 lik açık bir mağlûbiyete rağmen oyuncuların kardeşçe biribirilerine sarılmaları, kucaklaşmaları spor adına görülmeğe, örnek alınmağa değerdi. Suriye ile gergin geçen yıllardan sonra 1990 larda başlayan dostluğumuz iki ülke akrabaları arasında önce sınırda bayramlaşmaları, sonra biribirilerine gidip gelme kolaylığını getirdi. şimdi bir bayram Türkleri Suriyeli akrabalarının yanında, diğer bayram Suriyeliler Türkiye’de misafir kalabiliyorlar. Tabii bu yakınlaşmalar sosyal ve ekonomik gelişmeleri etkiliyor, aileler arasında bütün insanlığın arzuladığı barışlar tesis ediliyor. Bu güzellik yavaş yavaş diğer birimleri ve temasları da etkilemeğe başlayacaktır. ABD canavarı Ortadoğuya bir yeni pislik atmazsa inşallah barış ve sevgi ebediyyen devam edecektir. Muhterem Akçakale Kaymakamı ile Telebyat Mıntıka Kontrol Amiri ne iyi etmişler de bu “Dostluk Maçını” ayarlamışlar. ınanınız barış ve sevgi adına kazanılmış bir milli maç kadar sevindik bu işe.. Gençlerimiz hem güzel bir maç yaptılar, hem de komşu bir devletin insanları ile karşılaşmanın ufak çapta bir profesyonelliğini yaşamış oldular. Akçakale gibi bir ilçede yaşanan bu samimi ve içtenlikli havanın ileride 30 bin kişilik stadımızda ve başka şehirlerimizde de yaşanmasını arzu ederiz. ınsanları asırlarca birlikte yaşamış, ıngiliz’in siyasi oyunlarına gelmeden önceki yıllarda hiç biribirine kırılmamış, aynı dinin ve aynı sosyal yapıyı taşıyan insanların torunlarının bir de spor karşılaşması ile bir araya gelip eğlenmeleri manidardır. Ülkemizde, kendi içimizde biribirimize sarılmamız, dayanışmayı sağlamamız şart olduğu gibi, gönül birliği yapabileceğimiz ülke insanları ile de dostluklarımızı sürdürmemiz; “Yurtta sulh, cihanda sulh” idealine de bir hizmettir. Dünya maalesef bu barış idealine yeterince hizmet edemiyor. Bizim kendi çapımızda bunu başarmamız elbette takdire lâyıktır. Maçın rövanşı Suriye’de.. Maçta ve barışta başarılar diliyor, bu çabaya emek sarf’edenleri başta Sayın Akçakale Kaymakamı olmak üzere kutluyoruz.