Çoğu zaman en
yakınımızdakileri dahi düşünmüyoruz .

Varsa yoksa ben,
biraz rahatladığımız zaman daha fazla ben..

Ne zaman zorda
kaldık, tehlike geçene kadar da olsa biz diyebiliyoruz.

O zamanda
etrafımızdan uzaklaştırdığımız insanlar kendi dertlerine düşmüş bizi görmüyor.

Yada görmek
istemiyor.

Kendi hırsımız
egomuz yüzünden kalpler kırıyor, gönüller yıkıyoruz. Tamiri tadili zor
hatalara imza atıyoruz.

Oysa her şey ne
kadar da boş, ne kadar değersiz hırs yaptıklarımız, Keşke Hz. Ömerin ölümü
kendine ölümü hatırlatması için adam tuttuğu gibi birşey yapabilsek Yada cenazelere
daha sık katılıp, mezarlık ziyaretlerini daha sık yapabilsek.

Mübarek
insanlardan biri nefsine dizgin vur ve bin yoksa o sana yüklenirdemiş.

Bir başka mübarek
zaatın yaşadığı pişmanlık, Kul hakkına
verdiği önem. Günümüz
padişahlarına, krallarına, hakanlarına, Hak kelimesini
ağzından düşürmeyip türlü haksızlıkları görmemezlikten gelen, göremeyen ve
maalesef görmek istemeyenlere ders mahiyetinde…

Sırrı-i Sekati
Hazretlerine:

– “Ya şeyh, sizin
hiç hatanız olmadı mı?” diye sordular.

– “Kardeşlerim,
bir hata işledim ki ateşi otuz yıldır yüreğimi yakmaktadır. Hatırladığımda
kalbim duracak gibi oluyor” dedi.

Müslümanlar merak
ettiler:

“O hata ne idi?”

– “Otuz yıl önce
Bağdatta büyük bir yangın çıktı.

Benim dükkanımın
da bulunduğu büyük bir çarşı yandı.

O sırada ben orada
değildim.

Bana bütün
komşuların dükkanının yandığını, benimkine bir şey olmadığını haber verdiler.
Sevindim, “Elhamdülillah” diyerek Rabbime hamdettim.

Fakat hemen aklıma
diğer Müslümanları bırakıp sadece kendimi düşündüğüm geldi ve çok utandım.
Derhal tövbe istiğfar ettim.

Kefaret olarak dükkanımdaki
bütün malları fakirlere dağıttım.

Lakin otuz yıldır,
o bir anlık bencilliğim kalbimden hiç çıkmadı, ateşi beni hep yaktı” dedi.

Bakın günümüzde,
etrafımızda siyasetçisi, esnafı, tüccarı, hatta ve hatta kanaat önderi, cemaat
liderleri bile BEN diyor başka bir şey demiyor.

Oylar bana,
paralar bana, yardımlar bana hepsi bana yani toplum olarak benim işim görülsün
diğerlerinin canı cehenneme duruma düştük.

O yüzden gerginiz
o yüzden bir birimize tahammül edemiyoruz.

O yüzden bizi
yönetenler bu hırsları ile bize kötü örnek oluyor.

Bir araya gelmek
şöyle dursun, karşılaştıklarında birbirlerine selam dahi vermiyorlar.

Onların bu
davranışları, çocuklarımıza gençlerimize kötü örnek oluyor.

Açıktan söylenen
yalanlar, dolanlar iftiralar güven duygusu bırakmıyor.

Başta kendim olmak
üzere; Egoizm batağına saplanmış milletimize selamet versin.

Dualarda ki
yakarışları ve merhamet taleplerini yüreğimize yerleştirsin.

Oruçlu iken sahip
olduğumuz şefkati halimizi daim etsin…

Komşusu açken
kendi tok yatamayan bir neslin torunlarına Uzak bir diyardaki kuzunun hesabının
kendinden sorulacağı korkusu yaşayan Milletinin dertlerini kendine dert edinen
idarecilere verdiği;

Güzel ahlakı,
milletine olan saygıyı, Hakka verdikleri önemi…

Kalpleri
katılaşmış, gözleri kararmış insanlarımıza da nasip etsin.

Bizlere bölüşmeyi
beraber ağlayıp beraber gülmeyi daha güzel daha aydınlık günler görmeyi nasip
etsin…