Bu nedenle; basın mensupları bulundukları toplumun huzur, güven, refah ve mutluluğu için yüklendikleri misyonları gereği olarak, tüm toplumu çok boyutlu olarak bilgilendirme ve olumlu yönde motive etmektir.

Çok şükür ülkemizde de basın özgürlüğü vardır. Basının işlevini düzenleyen basın yasası ile, medya kuruluşlarının oto kontrol amaçlı iç denetim organlarının belirlediği basın ilkelerine uyan her medya çalışanı, toplum nezdinde çok saygın bir konumdadır.

Basının bir çok işlevinin yanısıra eleştiri hakkı da vardır. Ancak bu hak, hakka ve hukuka uygun olmak şartıyla kullanıldığında değer ifade eder. Yoksa dedikodu veya iftira olur ki, bu davranışların yasalarda belirgin yaptırımları da vardır.

Sorunları sunan veya yazan kişi, o sorunun çözümlerini de belirleyecek şekilde hazırlıklı ve bilgili olmalıdır. Aksi taktirde inandırıcılığı olmaz ve çok zor durumda da kalabilir.

Bilinmelidir ki, bir olayın “şuuyu vukuundan” daha önemlidir. “Çamuru duvara at, tutmasa da izi kalır.”Atasözünde olduğu gibi haksız, çirkin, utanılacak ve müfteri durumuna düşecek, ispatı gayri mümkün yayınlardan mutlaka kaçınılmalıdır.

Bu hususu teyit amaçlı bir söz vardır. Kişi, gördüğünün yarısına inanmalı, görmediği ahvalde ise, yani başkalarından duydukları herhangi bir olayı çok iyi incelemeden asla yorum yapmamalıdır.

Beni tanıyanlar bilirler, her zaman ve her olayda bardağın boş tarafını dolu tarafından bakarak görmeye çalışırım. Amatör bir yazar olarak kurumları ve şahısları olumsuz yönde asla eleştirmem. ıçtenlikle söylüyorum, eleştiri yapmam gerekseydi, mutlaka kendimi eleştirirdim. Yaşamım hep kusurlarımı düzeltmekle geçti desem yeridir.

Kısacası, lütfen bu yazımı bir öz eleştiri olarak kabul edin.

Bu manada görevini layıkıyla yapan değerli medya mensuplarının tümüne başarılar dilerim.

Dürüst ve şeffaf bir toplumda; lütufta geride, kahırda önde olan dostlarınızın çok olması dileğiyle kalın sağlıcakla.