Acılar paylaşılınca azalıyor

Çünkü rahmetli dürüst, yardımsever ve mütevazi bir kişiliğe sahipti. Cömertti yiyeceği bir lokmayı bile kırk kişiyle bölüşecek kadar zengin gönüllüydü, inançlıydı ama yaşamın hiçbir boyutunda bağnaz değildi. ınandığı gibi yaşar, yaşadığı gibi de inancını sürdürürdü. Hiç kimsenin işine ve davranışına karışmaz, insanın çok değerli bir varlık olduğunu, saygı ve sevgi görmeye layık olduğunu tekrarlayıp dururdu.

Çok özverili bir kişiliği vardı. Bir keresinde safra kesemdeki taş nedeni ile büyük bir acıyla hastahaneye kaldırılmıştım. O saatlerce baş ucumdan hiç ayrılmadı. Yattığım oda çok soğuktu, hemen çeketini çıkarıp üzerime örttü. Kendisi de üşüyordu ama bunu bana belli ettirmemeye çalışıyordu. O gece, o soğukta şehrin uzak bir semtine gidip, nöbetçi eczaneden bana ilaç alıp gelmişti.

Kısaca rahmetli, acı gün dostu, yiğit bir insan ve adam gibi bir adamdı. Nur içinde yatsın.

Yazımın konu başlığında belirttiğim gibi “acı paylaşılınca azalır” gerçeğinde olduğu gibi rahmetlinin ölüm haberinin duyulmasından sonra sabahın erken saatlerinde dost ve akrabalar bir araya geldik. ızmir’den, ıstabul’dan, ıskenderun’dan ve Diyarbakır’dan kardeşlerimiz ve çocuklarımız geldiler.

Müteveffanın eşini ve çocuklarını teselli ettiler. ış bölümü yaparak, cenazenin kaldırılması ile ilgili tüm işlemleri tamamladılar. Cenazeyi aynı gün öğle namazından sonra Harran kapı aile mezarlığına defin ettiğimizde, o saatlerin müthiş sıcağına rağmen, rahmetlinin binlerce seveni kabristanda bizimle birlikte aile bireylerinin acısını paylaşıyorlardı. Allah (c.c.) kendilerinden razı olsun.

Keza; üçgün müddetle taziye evlerine gelerek, rahmetlinin yakınlarını teselli eden ve dualarda bulunan binlerce mümin kardeşlerimize de inşallah cenabı peygamber efendimiz şefaat eder.

Özetle; ılimizde ve ülkemizde uygulanan bu cenaze defin ve taziye geleneği, ölenin yakınlarının acısını paylaşmak , yardımlaşma ve dayanışma açısından çok güzel ve uygarca bir davranıştır.

Bende bu yazı aracılığı ile bir kere daha ölen amcamoğlu Ramazan efendiye Allah’tan rahmet, eşine, oğullarına ve yakınlarına cenabı mevlamdan sabrı cemil ihsan etmesini dilerim.

Ayrıca; cenazemize ve taziyemize katılan ve kıymetli emekleri ile katkıda bulunan değerli dostlarımıza, Göncü ailesi olarak sonsuz saygı ve teşekkürlerimizi arz ederiz.

Bgünkü yazımı büyük Ozan Yunus’un bu konudaki bir şiiriyle bitirmek istiyorum

Bu dünyadan gider olduk

Kalanlara selâm olsun

Bizim için hayır dua

Kılanlara selâm olsun

Ecel büke belimizi

Söyletmiye dilimizi

Hasta iken halimizi

Soranlara selâm olsun

Tenim ortaya açıla

Yakasız gömlek biçile

Bizi bir âsam vechile

Yuyanlara selâm olsun

Selâ verin kastımıza

Gider olduk dostumuza

Namaz için üstümüze

Duranlara selâm olsun

Eceli gelenler gider

Hepsi gelmez yola gider

Bizim halimizden haber

Soranlara selâm olsun

Derviş Yunus söyler sözün

Yaş doludur iki gözün

Bilmiyen ne bilsin bizi

Bilenlere selâm olsun

Dürüst ve şeffaf bir toplumda; lütufta geride, kahırda önde olan dostlarınızın çok olması dileğiyle kalın sağlıcakla.