Doktorlardan
da hastalardan da bin ah işitiyorsun.

Her
iki tarafın da haklı gerekçeleri var.

Hastaya
soruyorsun yanlış teşhisten dert yanıyor.

Doktora
soruyorsun ‘biz robot değiliz’ diyor.

Sıra
almamak için acile müracaat edenler, durumu ağır olanların hakkını tecavüz
ediyor.

Doktorlar
da bundan muzdarip.

Geçen
gün hasta yakını bir dostum anlatıyor.

Kol
ve göğüs ağrısı şikâyetiyle annesini Kardiyoloji götürmüş.

Kontrolün
sonunda kalple ilgili hiç bir problemi olmadığı söylenmiş.

Başka
bölümlere yönlendirilmişler.

3
gün sonra annesi tekrar fenalaşmış.

Yine
aynı hastaneye götürmüşler.

Doktor,
kan testinde bir enzimden şüphelenmiş.

Hemen
anjiyo olmasını istemiş

Anjiyo
olduğunda ise yüzde 90 tıkanıklık tespit edilmiş

Ve
çok acil ameliyata alınması istenmiş

Arkadaşım
o hastaneye güvenmeyip annesini bir başka hastaneye götürmüş.

Annesi
hemen ameliyata alınmış.

Arkadaşım
diyor ki; Ciddi bir kriz anında annemi kaybedebilirdik. Kriz geçirmemiş olması
büyük bir şans.

Şimdi
soruyorum;

Her
doktor her hastayı kendi yakını gibi düşünmesi gerekmiyor mu?

Çünkü
basit gibi görünen ancak gözden kaçan, tanısı dikkat ve ilgi isteyen
rahatsızlıklar yüzünden Bir çok hasta hayatını kaybediyor.

Doktorların
mümkün olduğu kadar empati ile hastaya yaklaşması gerekir.

Ha
şunu da belirtmeliyim ki;

Yanlış
teşhise bağlı çok sayıda şikâyet var.

Oysa
her hastanede hasta hakları birimi oluşturulmuş

184
Alo şikâyet hattı kurulmuş.

Ama
bana sorarsanız çoğu göstermelik.

Hatta
gereği yapılmıyor. 

*

Haa,
hastalardan kaynaklanan problemler yok mu?

Elbette
var.

Acilde
nöbet tutan bir doktor arkadaşımın anlattığı ise çok ilginç.

Doktor
dostum da diyor ki;

Keşke
gerçekten acil olan hastalar acile getirilse.

Acil
ücretsiz diye herkes acile yükleniyor.

Bir
de poliklinik sırası almamak için acile gelenler var.

Sonuçta
doktorlar da robot değil.

Bir
doktor, bir nöbet boyunca ortalama 250 hastaya bakıyor.

Doktor
hiç uyumadan dinlenmeden hastaya bakınca hatası da olabiliyor.

Durumu
acil olan olmayan herkes acile gelince, Doktor da durumu gerçekten acil olan
hastaya bakmaya mecali kalmıyor.

Bu
kadar hasta yoğunluğu ile hasta yakınlarının güler yüz ve ayrıntılı muayene
beklemesi işin doğasına aykırı.

Bir
doktor günde ortalama 20-25 hastaya bakarsa işini daha iyi yapar.

Yoksa
Urfa’da bu konu daha çok tartışılır.

Ne
kadar hasta o kadar para diyen ve doktorları psikopata çeviren Sağlık
Bakanlığına duyurulur.

Vesselam