Japonya’da bir çocuk 10 yaşlarındayken bir trafik kazası geçirmiş ve sol kolunu kaybetmiş.

Oysa çocuğun büyük bir ideali varmış.

Büyüyünce iyi bir judo ustası olmak istiyormuş.

Sol kolunu kaybetmekle birlikte, bu hayali de yıkılan çocuğunun büyük bir depresyona girdiğini gören babası, Japonya’nın ünlü bir Judo ustasına gidip yapılacak
bir şeyin olup olmadığını sormuş..

Hoca: Getir çocuğu bir bakalım, demiş.
Ertesi gün baba-oğul varmışlar hocanın yanına..

Hoca çocuğu süzmüş ve: Tamam demiş..

Yarın eşyalarını getir, çalışmalara başlıyoruz.

Ertesi gün çocuk geldiğinde hocası ona bir hareket göstermiş ve ‘bu hareketi çalış ‘demiş.

Çocuk bir hafta ayni hareketi çalışmış..

Sonra hocasının yanına gitmiş.

Bu hareketi öğrendim başka hareket göstermeyecek misiniz?’ diye sormuş.

Hocanın cevabı: -Çalışmaya devam et olmuş…
2 ay,3 ay,6 ay derken çocuk okuldaki bir yılını doldurmuş..

Çocuk bu bir yıl boyunca hep o ayni hareketi tekrarlamış.

Hocanın yanına tekrar gitmiş: Hocam bir yıldır ayni hareketi yapıyorum bana başka hareket göstermeyecek misiniz?
 – Sen ayni hareketi çalış oğlum ,Zamanı gelince yeni harekete geçeriz..
2 yıl, 3 yıl, 5 yıl derken çocuk judodaki 10. yılını doldurmuş.
Bir gün hocası yanına gelip. ..

‘Hazır ol! ‘  demiş..
‘Seni büyük turnuvaya yazdırdım. Yarın maça çıkacaksın!‘..
Delikanlı şok olmuş..

Hem sol kolu yok hem de judo da bildiği tek hareket var.

Ünlü judocuların katıldığı turnuvada hiçbir sansının olmayacağını düşünmüş; ama hocasına saygısından ses çıkarmamış.
Turnuvanın ilk günü delikanlı ilk müsabakasına çıkmış.

Rakibine bildiği tek hareketi yapmış ve kazanmış.

Derken.. ikinci ,üçüncü maç….

Çeyrek, yarı final ve final…
Finalde delikanlının karsısına ülkenin son on yılın yenilmeyen şampiyonu çıkmış. ….

Tam bir üstat delikanlı dayanamayıp hocasının yanına koşmuş..

‘Hocam has bel kader buraya kadar geldik ama rakibime bir bakin hele..
Bende ise bir kol eksik ve bildiğim tek bir hareket var..

bu kadar bana yeter..

Bari çıkıp ta rezil olmayayım, izin verin turnuvadan çekileyim..’

-Olmaz demiş hocası. Kendine güven, çik dövüş. Yenilirsen de namusunla yenil.
Çaresiz çıkmış müsabakaya.

Maç başlamış.

Delikanlı yine bildiği o tek hareketi yapmış ve tak.!

Yenmiş rakibini şampiyon olmuş.

Kupayı  aldıktan sonra hocasının yanına koşmuş:
-Hocam nasıl oldu bu is..?

Benim bir kolum yok ve bildiğim tek bir hareket var.
Nasıl oldu da ben kazandım.?

-Bak oğlum 10 yıldır o hareketi çalışıyordun.

O kadar çok çalıştın ki, artik yeryüzünde o hareketi senden daha iyi yapan hiç kimse yok.
Bu bir, ikincisi de o hareketin tek bir karsı hareketi vardır.

Onun için de rakibinin senin sol kolundan tutması gerekir.!

Bunu anlatan dostumuz bir de sunu ekledi:

‘İnsanların eksiklikleri bazen, ayni zamanda en güçlü tarafları olabilir:
Ama yeter ki bu eksiklik kafalarında olmasın..!!

 

“YETER Kİ   KARARMASIN   SOL   MEMENİN   ALTINDAKİ    CEVAHİR”

 

Gerisi kolay.

Saygılarımla.