Kıymetli
okuyucularım, bildiğiniz gibi yaşamın temel taşı ve harcı sevgidir.

Çünkü;
sevgi dürüstlüktür, sevgi emektir, sevgi şefkat ve merhamettir, sevgi barıştır,
sevgi hoşgörüdür, sevgi kardeşliktir ve de sevgi yaşamın yani var oluşun ta
kendisidir.

Sevgili
okuyucularım hal böyle iken sizin de bildiğiniz gibi bugün dünyamızda yaşanan
her boyuttaki sevgisizlik olaylarını medya aracılığı ile duyup televizyon
kanallarında gördükçe gerçekten içim sızlar ve bazen de insanlığın içine
düştüğü bu ızdıraplı durum karşısında gözyaşlarımı tutamam ve ağlarım.

Kaldı
ki atalarımız tüm insanlığın kardeşliği için yüzlerce kitap yazmışlar ve
yazmakla kalmamışlar, sevgiyi yaşamın her boyutunda uygulamaya çalışmışlardır.

Örneğin;
Mevlana Celaleddin Rumi Hazretlerinin aydınlık yolu olan Mevlevilik, Hacı
Bektâş-ı Veli Hazretlerinin kurduğu Bektaşilik, Ahmet el-Hoyidira, yani Ahi
Evran hazretlerinin Ahilik teşkilatı ve daha isimlerini sayamadığım yüzlerce
bilge kişi sevgiyi ön plana çıkaran çok eserler yayınlamışlardır.

Örneğin;
Yunus Emre hazretlerinin sevgi üzerine işlediği yüzlerce şiirinden biri olan “Gönül” isimli eserini okuduktan sonra,
sevginin önemini daha da çok anladım.

Aziz
okuyucularım, büyük ozanın “Gönül”
isimli bu anlamlı şiirini değerli yorumlarınıza sunmak üzere aşağıya
aktarıyorum:

 

GÖNÜL

Çiçeklerle
hoş geçin, balı incitme gönül !..

Bir
küçük meyve için, dalı incitme gönül..!

Başın
olsa da yüksek, gözün enginde gerek,

Kibirle
yürüyerek, yolu incitme gönül !..

 

Mevlâ
verince azma, geri alınca kızma,

Tüten
ocağı bozma, külü incitme gönül..!

Dokunur
gayretine, karışma hikmetine,

Sahibi
hürmetine, kulu incitme gönül !..

 

Sevmekten
geri kalma, yapan ol, yıkan olma

Sevene
diken olma, gülü incitme gönül..!

Konuşmak
bize mahsus olsa da bir güzel söz ;

Ya
hayır de, ya da sus, dili incitme gönül..

 

Dürüst
ve şeffaf bir toplumda; lütufta geride, kahırda önde olan dostlarınızın çok
olması dileğiyle kalın sağlıcakla…