Köşe Yazısı

URFA’DA SÖYLENEN BAZI MANİLER

Mehmet Göncü

Mehmet Göncü

Tüm Yazıları Gör

 


Estir gözelim estir


Güzellik sana hastır


Burnundaki hızmadan


Tabıdıma mıh kestir


 


Karanfilin baharı


Dalları baş yuharı


Gettim yarın evine


Demedi çıh yuharı


 


Kınıfır esti nenim


Taş bağı kesti nenim


Yüzü dost kalbi düşman


Ben böyle dostu nenim


 


Kınıfır bedrenk olur


Aşka düşen deng olur


Umaram başıya gele


Baharsan ne reng olur


 


Daldalanım


Dalım yok daldalanım


Düşmüşem bir ateşe


Korkarım sevdalanım


 


Arahçını kurama


Bir ok vurdun yarama


Madem tabib değildin


Niye bahti yarama


 


Arahçını biçibem


Başıya and içibem


Yedi mahle bir köşe


Seni içinden seçiben


 


Senem sese mi geldin


Kedem basa mı geldin


Heste oldum gelmedin


Öldüm yasa mı geldin


 


Nar gülüyem


Açılmış nar gülüyem


Bir yandan kapı komşu


Bir yandan sevgiliyem


 


 


Hayatları değirmi


Bu gelen yar değil mi


Güzeller sırasında


Biri benim değil mi


 


Zarı zıbın zenene


Bah çardahtan enene


Dört kitap kerim olsun


Ikrarından dönene


 


Bu dağın karı benem


Yel vursa erimenem


Yedi yıl yerde yatsam


Aşıkam çürümenem


 


Bahçalarda meleme


Kız göksi düğmeleme


Ölürsem kanım sensin


Gözleri sürmeleme


 


Yarım yarım


Doldur ver yarım yarım


Çıkam dağlar başına


Çağıram yârım yârım


 


Sarı çalar


Ak giymiş sarı çalar


Bir yanımı kurtlar yedi


Bir yanımı karıncılar


 


Uzaklar seçilmiyor


Gönüldür geçilmiyor


Gönül bir top ibrişim


Dolanmış açılmıyor


 


Bu mani ve deyişler Şanlıurfa Şair Şükrü Algın tarafından derlenmiştir.


Dürüst ve şeffaf bir toplumda; lütufta geride, kahırda önde olan dostlarınızın çok olması dileğiyle kalın sağlıcakla.


 


 


 


 


 


 

1.435 Yorum

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir