Ata’ya bir sanatçı

Bir tablo göndermişti..

Anlaşılan; “Doğruya

Eğri mesaj” vermişti..

 

Sanatı severdi O,

Usta’yı överdi O..

 

Paketi “Açın!” dedi,

Armağan sergilendi:

 

Baktılar ki, bir savaş

Sahnesi’ydi ambalaj..

Herşey duman içinde,

Sis, ateş, kan içinde…

 

Yıkılmış hanümanlar,

Mahv’olmuş tatlı canlar;

Çocuk, kadın, ihtiyar

Ezilmiş kuş bile var…

Ölüler, yaralılar

Savrulmuş, kavrulmuşlar…

 

Hoşa gitmedi resim,

Belki hoşlanan kesim

Vardı ama, sevmedi

Ata bunu övmedi…

Dedi ki; “Harp zaruret

Olursa, olur hürmet..

Aksi, kötü niyettir,

Cinnettir, cinayettir…

Biz “Barış” istiyoruz,

Her yerde “Sulh” diyoruz..

 

Tabloda bile “Savaş”

Sevimsizdir arkadaş…”

                     Mehmet H. Öcal