Yüce Allah (cc) kimseyi ele ayağa düşürmesin ve imandan da ayırmasın.
Bazen Urfa Harrankapı Aile Mezarlığına gider, aramızdan ayrılan yakınlarıma dualar ederim.
Sonuçta her canlı gibi biz insanlar da ölümü tadacağız. Yani ölüm ırmağının girecek yeri çoktur da çıkacak yeri yoktur.
Ozan Yunus’ta ölümü şöyle dile getiriyor:
“Bu dünyaya gelen kişi, ahir yine gitsek gerek.
Misafirdir vatanına, bir gün sefer etse gerek”
Ben de ölümü aşağıya aktardığım şiirle irdelemeye çalıştım. Yorum siz kıymetli okuyucularıma aittir:

BiR AVUÇ TOPRAK OLDUK
Aynı vardan var olduk
Yansıyan ayna olduk.
Ay olduk.
Güneş olduk.
Gümüşten kanat taktık.
Kuşlarla birlikte uçtuk.
Su olduk.
Okyanuslarda coştuk.
Çokça yansıdık.
Yansıdıkça yansıdık.
Düşündük.
Düşündüğümüzü anladık.
Düşledik.
Düşlediğimize vardık.
Bildik.
Bildiğimize sevindik.
Şuurlandık.
Yüceldik ve insan olduk.
Güzelle yaşıyorduk.
Gizeme şaşıyorduk.
Gerçekte yansıyorduk.
Işık söndü, kayıp olduk.
Telaşlandık, aradık.
Kokusundan tanıdık.
Anamıza kavuştuk.
Rahatladık, uyuduk.
Bir avuç toprak olduk.

                              Mehmet Göncü

Dürüst ve şeffaf bir toplumda; lütufta geride, kahırda önde olan dostlarınızın çok olması dileği ile kalın sağlıcakla…