Ömer Elçi
8 Ocak 2007
Köy düğünlerini sevmem, Milli maçlar veya ligdeki şampiyonluklar sonrası trafiği allak bullak eden konvoyları, şampiyonluk gösterilerini sevmem, Yılbaşı kutlamalarını sevmem, Eğlenmesini bilmeyen, eğlenmeyi öğrenemeyen insanlarla bir arada olmayı hiç sevmem… Türkiye genelinde kırsalda veya kentlerde cahil, ukala, gösteriş salağı silah tutkunları düğünleri, kutlamaları, fırsat bilip silahlarına sarılırlar. Her yıl yüzlerce insanımız maganda ayıları yüzünden yaşamını yitirmekte. Yaralanmalar, ömür boyu sakat kalmalar ayrı trajedi. Eğitimsiz, kültürsüz, psikolojik sorunlular, sonradan görme zavallılar çevrelerindeki insanlara hava atmak için; bilinçaltı korkaklıklarını silahla örtbas edebilmek, veya çevrelerine göz dağı vermek için silahlarına sarılır. Mermiler ayılar tarafından rasgele sağa sola gönderilir… Bazı insanlar korkuyla çığlığı basıp sağa sola kaçışırken veya sinerken, maganda ayıların pis sırıtışları gölgelemeye başlar eğlenenleri ve yaşama gülümsemeye çalışanları … Eğlence, eğlencelikten uzaklaşırken maganda ayısının silahından çıkan kör kurşun bir yaşamı ölüme veya yaşam boyu sakatlığa sürüklerken; maganda ayısı kuyruğunu kıçının arasına kıstırıp izini kaybettiren hayvanlar misali karanlıklara saklanır… Maganda ayıcıkların çoğuysa birkaç yıllık ceza sonrası yine topluma karışır, utanmazlığıyla, rezilliğiyle yaşar… Ölen unutulurken , ömür boyu sakat kalan her gün ölümü özler belki de … *** Kurtulamadık ülke insanları olarak silah sevdasından; silahın güç, gösteriş olduğunu sanma budalalığından… ıstanbul’daki yılbaşı kutlamalarında gencecik bir üniversiteli öğrencinin daha yaşamı sonlandı. Bir yaşam yitti, sevenlerinin yüreğine kor düştü … Ulusal ve yerel basın yüzlerce kez toplumsal cehaleti çeşitli açılardan gündeme taşımasına rağmen yasalarda caydırıcı düzenlemeler yapılamadı. Türkiye’nin gününü ve geleceğini ilgilendiren konularda demokratik tepkimizi dile getiremediğimiz gibi, silah magandası ayılara karşı da tepkimizi dile getiremiyoruz… Tepkilerimiz günü birlik, göstermelik oluyor, sözel kalıyor veya politikleştiriliyor… Silah sevdası, silahlanma her geçen gün artarken maganda ayısı sayısında da artış oluyor. Korunma amaçlı silahlar düğünlerde, konvoylarda, eğlencelerde ayıcıklar tarafından ateşleniyor. Yasalar ölümlere, ömür boyu sakatlıklara neden olan ayıcıklara ağırlaştırılmış müebbet hapsi getirmedikçe nice insanımızı daha pisi pisine kaybedeceğiz… Kim olursa olsun, hiç kimsenin; ama hiç kimsenin(silah taşıma, bulundurma ruhsatı olsa bile) keyfi olarak silah sıkma hakkı olmamalı. Düğünlerde, konvoylarda, eğlencelerde mevkisine, makamına, ağalığına, beyliğine bakmadan silah sıkanları emniyet güçleri, jandarma göz altına almadıkça ve hepsinden önemlisi halk emniyet güçlerine, jandarmaya mevki, makam gözetmeden silah sıkanları şikayet etmekten korkmadıkça veya yakalayıp teslim etmedikçe maganda ayıcıklarımızın yaptıkları yanına kalır… Düğünlere, eğlencelere, maçlara, gitmekten; konvoyları balkonlardan seyretmekten korkan bir toplum olduk. Her geçen gün daha tepkisiz bir toplum olduk.… Sözel ve unutkan bir toplum olduk.. Ülke insanları olarak eğlenmesini, başkalarının yaşam hakkına saygı göstermesini öğrenmek istemedikçe, silahı güç ve adamlılık olarak gördükçe;maganda ayıcıklarını yakınımız vb olarak koruyup, kollayıp, pohpohladıkça daha nice insanımızı salak ve de psikopat maganda ayıcıklarıma kurban veririz … şanlıurfa’da ve Türkiye genelinde 2007 yılı maganda ayıcıklarıyla mücadele yılı olmalı. Aksi halde sizin veya ailenizdeki bir kişinin, akrabanızın veyahut ta bir tanıdığınızın maganda ayısının silahından çıkan kurşunla ölmesi;ömür boyu sakat kalması her an olasıdır…