K. Eren Akalın
19 Şubat 2008
Bir hafta boyunca beklenen gün geliyor nihayet, günlerin sultanı Pazar. Tembellik manifestosuna uyup, miskinlik yaparak başlayacağım güne, şöyle güzel bir kahvaltıdan sonra da birkaç yudum çayla birlikte gazetelere göz atacağım. Bir kulağım da Maraş’ta olacak. Ne de olsa Urfaspor’un maçları başlıyor yeniden ve eğer Ceylanlar Maraş’ı yenerlerse klasman grubuna oldukça iyi bir avantaj elde ederek başlamış olacaklar. Beklentileri bile güzel pazarın, ertesi günün Pazar olduğunu bilmenin iç huzuruyla uyuyorum cumartesi akşamı. Hem belki sinemaya da giderim bu hafta.
Oysa Pazar sabahı 07.30 uyandırılıyoruz. Kafamıza bir balyozla defalarca vuruyorlar adeta, tam bir Çin ışkencesi mübarek. ınşaat makineleri üstümden geçiyor sanki. Rüya olmalı diyorum içimden yarı uyur uyanık, ne rüyası kâbus koca bir kâbus diye tashih ediyorum kendi söylediğimi. ınanmak istemiyorum, direnmeye çalışıyorum seslere ancak nafile, ayılıyorum yavaş yavaş, bedduanın biri bin para. Ustabaşı vurdukça çekici, Bahçelievler inliyor adeta. Ne suçumuz vardı, ne kabahatimiz vardı diye soruyorum kendime! Urfalıydık….Ve ısrarla Urfa’da yaşamaya da devam ediyorduk.
153’ü arıyorum derhal, yani beyaz masayı. Meramımı anlatıyorum, dinliyorlar ama çözüm yok. Çünkü Pazar günü bir inşaatın çalışmaya devam etmesi tabiiymiş. Belediye olarak sadece gece saatlerinde çalışılması durumunda müdahale ediyorlarmış. Peki diyorum o zaman, bir yetkiliyle görüşmek istiyorum. Bugün kimse yok diyor görevli, bugün Pazar. Pazar ha!? Bugün Pazar.
Bizim Pazar yalan oluyor anlayacağınız. Birileri bunu bana ve tüm komşularıma reva görebiliyor, üstelik tam 8 apartman direkt olarak maruz kalıyor bu saygısızlığa. Yaptırımsızlık zaten reva görenlerin en büyük güvencesi. Bende saf saf seviniyordum Urfa gelişiyor, çağdaşlaşıyor diye. A benim akıllı kafam, sadece kaldırım yapmakla hiç uygarlaşılır mı?! Saygı olmadan, uygarlık olur mu? Birde Ceylanlar 1–0 öndeyken 88’de gol yemez mi Maraş’tan! ınanın benim sıdkım sıyrıldı bu hafta günlerin sultanı Pazardan. Belediye’nin takımı mı? O da 3 tane yedi kendi evinde lig sonuncusu Hatay’dan.