İbrahim Halil Okuyan
15 Haziran 2010
Duvardaki çatlaktan bakan fare,
Çiftlik sahibi ile karısının bir paket açtıklarını gördü.
“İçinde yiyecek mi var?“derken…
Bir baktı ki fare kapanı!
Hemen bahçeye koşup, alarmı verdi:
“Evde kapan var! Evde kapan var!” diye bağırdı.
Tavuk gıdaklayıp, kafayı kaldırdı ve “Bay fare“,
Bu sizin için ciddi bir sorun olsa da şahsen,
Beni ilgilendiren bir tarafı yok ne yazık ki! .
Fare donup bu sefer koyuna,
“Evde kapan var, evde kapan var“! Dedi.
Koyun konuyla ilgilendi ama kendi hesabına “Üzgünüm bay fare, vah, vah emin ol senin için dua edeceğim” dedi.
Fare bu kez öküze yöneldi: “Evde kapan var!“,
“Evde kapan var!” diye bağırdı nefes nefese.
Öküz: “Wow, Bay Fare, Senin için üzüldüm,
Ama burnumu sokacağım bir şey değil.” dedi.
Farenin de başını eğip, gitmekten başka çaresi kalmamıştı…
Yalnızlık ve terk edilmişlik hisleri içinde,
Fare kapanı ile tek başına basa çıkmaya çalışacaktı!.
O akşam evde, alışılmamış bir ses duyuldu.
Sanki bir kapan, avının üzerine kapanmıştı.
Sese kosan çiftçinin karısı, karanlıkta kapana,
Zehirli bir yılanın kuyruğu kaptırdığını görmemiş.
Yılan da onu ısırmıştı..
Çiftçi karısını hastaneye koşturdu.
Tedavi sonrası evin hanımı eve ateşli bir şekilde döndü.
E ateşli insana ne verilir?
Sıcacık bir tavuk çorbası!
Tavuk acilen pişirilmiş!
Ama kadın hala iyileşmiyormuş,
Eş dost ahbap, gelince hasta ziyaretine,
Çiftçi de sofraya,
Koyunu çıkarmak zorunda kalmış!
Ama çiftçinin karisi iyileşmemiş ve ölmüş!
Aman ne kalabalık gelmiş cenazeye, ne kalabalık!
Bu sefer de konukları,
Doyurmak için kesilen öküz olmuş.
Fareye de olan biteni deliğinin ardından izlemek kalmış!
Onun için bir daha,
Seni ilgilendirmeyen bir sorun karşına çıkarsa, bir düşün!
Birimiz tehdit altındaysak, hepimiz risk altındayız.
Bu hayat denen yolculukta ,Birlikte yol almaktayız..
Birbirimizi kollayıp, güç ve güven paylaşmalıyız.
UNUTMAYALIM. . . . . .
HEPİMİZ, BİRBİRİMİZİN HALI TEZGÂHINDA
HAYATI ÖNEMİ OLAN İPLİKLERİZ!
VE ŞÖYLE YA DA BÖYLE,
HAYATLARIMIZ BİRLİKTE DOKUNUYOR.
Saygılarımla.