Elhamdülillah

Elhamdülillah

Elhamdülillah (Arapça: El-Hamdü-Li-İlah ),

İslam inancında, Allah’a şükür için söylenen dua sözü.

Elhamdülillah, hakkında bir kitap yazılabilecek kadar yoğun bir sözdür.

Bir ibadettir,

Her şeyin Allah’tan geldiğinin bilincinde olmanın şükrüdür.
‘Hiç‘ olmadığımız için yapmamız gereken teşekkürdür.

Müslümanlarca Allah’a hamdolsun!, Allah’a şükür! 

(gerçek anlamı, Hamd (büyük övgü), Allah’a mahsustur! ) anlamında kullanılmaktadır.

Kur’an’ın ilk suresi olan Fatiha, besmeleden sonra bu cümle ile başlamaktadır.

Büyük fıkıh (hukuk) bilgini,

Hanefi mezhebinin kurucusu İmam-i Azam Ebû Hanîfe´nin (VIII. yüzyıl) ilmi faaliyetleri yanında ticaretle de meşgul zengin bir zat olduğu malumdur.

Bu büyük insan, gündüz öğleye kadar mescitte talebelerine ders verir, öğleden sonra da ticari isleri ile uğraşırdı.

Bir gün ders verdiği sırada bir adam mescidin kapısından seslendi: 
– Ya imam, gemin battı (İmamın ticari mal taşıyan gemileri mevcut)! 
İmam-i Azam bir anlık tereddütten sonra , 
– “Elhamdülillah” dedi. 
Bir müddet sonra ayni adam yeniden gelip haber verdi: 
– “Ya imam, bir yanlışlık oldu batan gemi senin değilmiş”. 
İmam bu yeni habere de: 
– “Elhamdülillah”, diyerek mukabele etti.

Haber getiren kişi hayrete düştü: 
– Ya imam, gemin battı diye haber getirdik “Elhamdülillah” dedin.

Batan geminin seninki olmadığını söyledim yine “Elhamdülillah” dedin.

Bu nasıl hamd etme böyle? 
İmam-i Azam izah etti: 
– Sen gemin battı diye haber getirdiğinde iç âlemimi, kalbimi söyle bir yokladım.

Dünya malının yok olmasından, elden çıkmasından dolayı en küçük bir üzüntü yoktu.

Bu nedenle “Allah´a hamd” ettim.

Batan geminin benimki olmadığı haberini getirdiğinde de aynı şeyi yaptım.

Dünya malına kavuşmaktan dolayı kalbimde bir sevinç yoktu. Dünya malına karşı bu ilgisizliği bağışladığı için de Allah´a şükrettim.

Kıssadan Hisse