CANIM ANNEM - Urfa Hizmet HABER

İbrahim Halil Okuyan

8 Mayıs 2016

Bu
gün Anneler Günü.

Bir
Hikâye ile Annelerin önemi vurgulamak istiyorum.

“Musa
Aleyhi selam bir gün: – Ya Rabbi, Cennet’te benim komşum kim olacak, bana
bildir de gidip onunla görüşeyim, dedi.

Musa
Aleyhi Selam’a şöyle vahiy edildi.

–
Falan beldeye git! Orada çarşının başında bir kasap dükkânı var. O dükkanın
sahibi olan kasabı gör!..

O
veli bir kulumdur. Yalnız bilesin ki, onun çok önemli bir işi vardır.
Çağırırsan gelmez.

İşte
o senin cennetteki komşundur.

Musa
Aleyhi selam hemen bildirilen yere gitti. Kasabı buldu ve ona: – Ben sana
misafir geldim, dedi. Kasap Musa Aleyhi Selamı tanımıyordu. Ona ”Hoş Geldin”
deyip bir kenara oturttu.

Dükkânda
ki işi bitince de alıp evine götürdü.

Evinin
başköşesine oturtup çok ikramda bulundu. Musa Aleyhi selam, ev sahibini
dikkatle takip ediyordu.

Ev
sahibi kasabın ocakta çömlek içinde, et pişirdiğini gördü.

Et
pişince çömlekteki eti küçük küçük parçalara ayırdı. Bunları bir tabağa koyup,
bir kenara bıraktı.

Sonra
bir et parçası daha çıkartıp, Onu da misafiri Musa Aleyhi selam’ a ikram ederek
dedi ki: – Benim önemli bir işim var. Sen beni bekleme yemeğini ye! Sonra da
yanından ayrıldı.

Önemli
bir işim var deyince, Musa Aleyhi selam, önemli işi nedir diye merak etti ve
gizlice kasabı takip etti.

Kasap
Musa Aleyhi Selam’ın yanından ayrıldıktan sonra, yandaki odaya geçti.

Duvarda
asılı duran büyük bir zembili indirdi. Zembilde çok ihtiyar, mecalsiz bir kadın
vardı. Kadına küçük küçük parçaladığı etleri yedirdi. Karnını güzelce
doyurduktan sonra, Altındaki kirlenmiş bezleri aldı yerine temizlerini koydu.
Sonra kirli bezleri yıkayıp astıktan sonra Ellerini yıkayıp Musa Aleyhi
Selam’ın yanına geldi.

Daha
yemeğe başlamadığını görünce sordu. -Niçin yemeğe başlamadınız?

Musa
Aleyhi selam; – “Sen bana zembildeki sırrı söylemedikçe bir lokma bile
yemem.” dedi.

–
Mademki merak ettin anlatayım: Ey misafir, bu zembildeki benim yaşlı annemdir.
Çok yaşlı olduğu için takatten düştü. Evde bakacak başka kimsem de yok.
Evleneceğim, fakat hanımım annemi incitir, onu üzer diye evlenemiyorum. İşe
gittiğimde herhangi bir hayvanın kendisine zarar vermemesi için onu gördüğün
gibi bir zembile koydum. Her gün gelip iki öğün yemek yediriyorum. Diğer
hizmetlerini de görüp gönül rahatlığıyla işime gidiyorum.

Bunun
üzerine Musa Aleyhi selam dedi ki: – Ancak anlamadığım bir şey daha var. Sen
annene yemek yedirip su içirdikten sonra, Dudaklarını kıpırdatıp bir şeyler
söyledi, sen de ÂMİN dedin.

Annen
ne söyledi ki âmin dedin? – “Annem, her hizmet edişimde Allah seni
Cennette Musa Aleyhi selama komşu eylesin diye dua eder.

Ben,
hiç ihtimal vermediğim halde, bu güzel duaya âmin derim.

Ben
kimim ki, O büyük Peygamberle komşuluk edebileyim.

Onunla
komşuluk edebilecek ne amelim var ki…

O
zamana kadar kim olduğunu saklayan Musa Aleyhi selam, buyurdu ki: – Ey Allahın
sevgili kulu, ben Musa’yım. Beni sana Allah-u Teâlâ gönderdi. Annenin rızasını
kazandığın için Cennet-i Âlâyı ve orada bana komşu olmayı kazandın.

Kasap
hemen kalkıp Musa Aleyhi selamın elini öptü ve sevinç içinde yemeğini yedi.”

“Cennet
Anaların Ayağı Altındadır” sözü boşuna değildir….

Anne
ve babalarımıza sevgi ve saygıda kusur etmeyelim.

Annelerin
duaları da bedduaları da kabul olur….

Bizler
dualarını almaya çalışalım, beddualarını değil….

Biliyor
ve görüyoruz ki, Olmak istediğini olmuş, Ulaşmak istediğine ulaşmış, elde etmek
istediklerini elde etmiş, Maddi ve manevi sıkıntı yaşamamış/yaşamayan birileri
varsa mutlak anlamda mutlaka annesine hürmette özen göstermiş ve duasını almış
birisidir.

Bereket
Hazinesinin, Anahtarıdır Anneler.

Allah
hepimize Anne ve Babalarımızın hayır duasını almayı kısmet etsin.

“Sevgili
ANNECİGİM,

Ağaçlar
kalemim

Denizler
mürekkebim

Gökyüzü
defterim olsa

Seni
anlatmakla bitiremem, Canım Annem.

Bir
gün, umarım, Bana gösterdiğin sevgi ve sabrı sana gösterebilme şansım olur…

İyi
ki varsın,

Anneler
günün kutlu olsun.

SENİ
SEVİYORUM”

Saygılarımla.

İbrahim
Halil Okuyan

İnşaat
Yüksek Mühendisi

8.Mayıs.2016
Şanlıurfa

Bir yanıt yazın Yanıtı iptal et

İbrahim Halil Okuyan

11 Mayıs 2009

“Ağaçlar kalemim
Denizler mürekkebim
Gökyüzü defterim olsa
Seni anlatmakla bitiremem, canım annem.”

Musa Aleyhiselam bir gün: – Ya Rabbi, Cennet’te benim komşum kim olacak, bana bildir de gidip onunla görüşeyim, dedi.
Musa Aleyhiselam’a şöyle vahiy edildi.
– Falan beldeye git! Orada çarşının başında bir kasap dükkânı var. O dükkanın sahibi olan kasabı gör!..O veli bir kulumdur. Yalnız bilesin ki, onun çok önemli bir işi vardır. Çağırırsan gelmez. İşte o senin cennetteki komşundur.
Musa Aleyhiselam hemen bildirilen yere gitti.

Kasabı buldu ve ona : – Ben sana misafir geldim, dedi. Kasap Musa Aleyhiselami tanımıyordu. Ona ”Hoş Geldin” deyip bir kenara oturttu.

Dükkânda ki işi bitince de alıp evine götürdü.

Evinin başköşesine oturtup çok ikramda bulundu.

Musa Aleyhiselam, ev sahibini dikkatle takip ediyordu.

Ev sahibi kasabın ocakta çömlek içinde, et pişirdiğini gördü.

Et pişince çömlekteki eti küçük küçük parçalara ayırdı.

Bunları bir tabağa koyup, bir kenara bıraktı.

Sonra bir et parçası daha çıkartıp, onu da misafiri Musa Aleyhiselam’ a ikram ederek dedi ki: – Benim önemli bir işim var. Sen beni bekleme yemeğini ye! Sonra da yanından ayrıldı.

Önemli bir işim var deyince, Musa Aleyhiselam, önemli işi nedir diye merak etti ve gizlice kasabı takip etti.

Kasap Musa Aleyhiselam’ın yanından ayrıldıktan sonra, yandaki odaya geçti. Duvarda asılı duran büyük bir zembili indirdi.

Zembilde çok ihtiyar, mecalsiz bir kadın vardı. Kadına küçük küçük parçaladığı etleri yedirdi.

Karnını güzelce doyurduktan sonra, altındaki kirlenmiş bezleri aldı yerine temizlerini koydu.

Sonra kirli bezleri yıkayıp astıktan sonra ellerini yıkayıp Musa Aleyhiselam’ın yanına geldi.

Daha yemeğe başlamadığını görünce sordu. -Niçin yemeğe başlamadınız?
Musa Aleyhiselam ; – “Sen bana zembildeki sırrı söylemedikçe bir lokma bile yemem.” dedi.
– Mademki merak ettin anlatayım: Ey misafir, bu zembildeki benim yaşlı annemdir. Çok yaşlı olduğu için takatten düştü. Evde bakacak başka kimsem de yok. Evleneceğim, fakat hanımım annemi incitir, onu üzer diye evlenemiyorum.

İşe gittiğimde herhangi bir hayvanın kendisine zarar vermemesi için onu gördüğün gibi bir zembile koydum.

Her gün gelip iki öğün yemek yediriyorum. Diğer hizmetlerini de görüp gönül rahatlığıyla işime gidiyorum.
Bunun üzerine Musa Aleyhiselam dedi ki : – Ancak anlamadığım bir şey daha var. Sen annene yemek yedirip su içirdikten sonra, dudaklarını kıpırdatıp bir şeyler söyledi, sen de ÂMİN dedin.

Annen ne söyledi ki âmin dedin? – “Annem, her hizmet edişimde Allah seni Cennette Musa Aleyhiselama komşu eylesin diye dua eder.

Ben, hiç ihtimal vermediğim halde, bu güzel duaya âmin derim.

Ben kimim ki, O büyük Peygamberle komşuluk edebileyim.

Onunla komşuluk edebilecek ne amelim var ki…

O zamana kadar kim olduğunu saklayan Musa Aleyhiselam, buyurdu ki:

– Ey Allahın sevgili kulu, ben Musa’yım. Beni sana Allah-u Teâlâ gönderdi.

Annenin rızasını kazandığın için Cennet-i Âlâyı ve orada bana komşu olmayı kazandın.

Kasap hemen kalkıp Musa Aleyhiselamın elini öptü ve sevinç içinde yemeğini yedi.

“Cennet Anaların ayağı altındadır” sözü boşuna değildir….

Anne ve babalarımıza sevgi ve saygıda kusur etmeyelim.

Annelerin duaları da bedduaları da kabul olur….

Bizler dualarını almaya çalışalım, beddualarını değil….

Biliyor ve görüyoruz ki, olmak istediğini olmuş, ulaşmak istediğine ulaşmış, elde etmek istediklerini elde etmiş, maddi ve manevi sıkıntı yaşamamış/yaşamayan birileri varsa mutlak anlamda mutlaka annesine hürmette özen göstermiş ve duasını almış birisidir.

Bereket hazinesinin, anahtarıdır anneler.

Allah hepimize anne ve babalarımızın hayır duasını almayı kısmet etsin.

“Sevgili ANNECİGİM ,

bir gün, umarım, bana gösterdigin sevgi ve sabrı sana gösterebilme şansım olur…

İyi ki varsın,

Anneler günün kutlu olsun.

SENİ SEVİYORUM”

Tags: Köşe yazıları