Bay Polis,  Eczacı,  Doktor tıp merkezi lokantaların 8 metre enindeki tek sıkıştırılmış panayırda görev yapar.   Sinirleri son derece gergin olan, hasta ve hasta yakını vatandaşın karşısına, park yasağını harfiyen uygulamakla vazifelidir.

Bay Polis:  “Park yasak!” dediğinde;   “Babayın hayrına  idare et abi” cevabını veren sürücülerle, “Beni tanıyor musun” kelimesinin ayrıcalık olduğunu sanan, güruhlarla günde birkaç kez karşılaşır…

Bay Polis: her gün Bahçıvan iş hanın önüne yığılan,  protestocuların,  provokatörlerin kucağına düşmesini önlemek amacıyla, geceden bazen de gün boyu bekler…

Bay Polis Kimdir?

Süpermen.

Robokok…

Örümcek adam…

Masal kahraman mıdır?

Böbrekleri değirmen taşından,  kalbi Eyyüb’un sabır taşından,  beyni kaşıkçının elmasından… Taştan yapı mıdır?

Hayır-! Değildir. Bay polisin kalbi çarpar, beyni de çalışır, saatlerce soğukta ayakta bekleyince, ayağısu toplar varis olur,  böbreklerini de üşütebilir…

Onun da: siyasi görüşü, ülke hakkında söyleyecek iki çift lafı, sevdası ve aşkı vardır…

Sılada; anne ve babası…

Evde;  Karısı…

Ciğer pare evlatları vardır.

Onların rızkına düşmüştür rotasyonlara.

En olmadık iklim şartlarına inat;  dolaşır durur göçmen kuşu misali, o memleket senin, bu memleket benim.

Bazen Bay polis’in nöbeti terse gelir. Kendisi görevdeyken; çocuğu gece uyku da…

O uykudayken, çocuk gündüz okuldadır…

Kıyamazlar, uyandıramazlar, uyandırmamak için evde balerin gibi yürürler…

Hele birde,  bay polisin hayat arkadaşı Polisse! Çalışan eşse!

Gecesi gündüze karışmış, her biri ayrı zaman diliminde,  aynı evde gurbet yaşayan sevdalılar misali; sevdalarını, ancak kamu cep hattından iletirler…

Bay polis ailesine vermeye vakit bulamadığı, heybesinde şefkati sokak çocuklarına aktarır… Bir bakmışsın ki;  kanatları altında yetişen sokak çocukları Balıklıgöl de Turist rehberi olmuş…

Bay polisin yakınları hep kaygılıdır:

Ekrana “son dakika!” haberi, büyük kırmızı puntolarla düşünce…

Patladı! 

Tarandı!

Yaralandı!

Öldü!

Yürekler hoplar. Yürekler ağza kadar gelir… Her an çat kapı girecekmiş gibi… Endişe, korku, tetikte ve eşiktedir. 

O an, kapı zili,  telefon, çalmaya görsün.

Hangi takat açar kapıyı…

Hangi el kaldırır ahizeyi… Ya! Ya  kötü bir şey olduysa!!! 

Bay Polis;  herkes gibi hata yapar.

Bay Polis;  kimi zaman da öfkesine yenik düşer.

Bay Polisin, ailesine harcayacağı azıcık “zaman kredisi” bile yoktur.

Bay Polis; insandır…

 

NOT:18 Nisan 2006 tarihinde kaleme alınan bu yazı, düzenlenerek tekrar yayımlanmaktadır.