Bu gün bu köşeyi gerçek sahibine ayırıyorum. Bu gazetenin kuruluşundan, günlüğe geçtiği döneme kadar büyük mücadele veren ve ömrünü adayan Sevgili Babama…
Onu, üç yıl  önce Sevdalısı olduğu bu kentin, Kurtuluş Gününde yitirdik. Ne ilginçtir ki takvimler 11 Nisan’ı gösterirken, saatler de sabahın 11’iydi. Vefatının üçüncü yıldönümünde seni Sevgi, Saygı, Minnetle anıyorum Sevgili Babacığım ve hala  çok seviyorum.Ruhun şad olsun, rahat uyu…