İbrahim Halil Okuyan
29 Mayıs 2011
Yazı dizisinin devamı….
Üç Amerikalı siyasi uzman danışman;
George Gorton,
Dick Dresner
Ve Joe Shumate
Acele Moskova’ya geldiler ve hemen işe başladılar.
Peki, bu üç danışman hangi konuda uzmandılar?
Seçim kampanyalarını yönlendirmede uzmandılar.
Amerikan ağzıyla söyleyecek olursak,
“Öküz Bokunu Altın” diye yutturabilecek kertede yetenekliydiler.
Şimdi de Yeltsin’i Rus halkına,
‘Eşi Bulunmaz Demokrat Bir Lider’ olarak yutturacaklardı.
Üç Amerikalı uzmanın ilk önerileri şu oldu:
Yeltsin’in rakipleri hakkında medya sürekli olarak yalan haberler uyduracak,
Çamur atacaktı!
Ruslar bu öneriye karşı çıktı.
Yalan söylenmeyecek,
Çamur atılmayacak,
Dürüstlük ilkesine bağlı kalınacaktı.
Amerikalıların yanıtı ise çarpıcıydı:
Seçimi kazanmak istiyorsanız bizim söylediğimiz gibi davranacaksınız,
Dürüstlükle seçim kazanılmaz!
Amerikalı üç siyasi uzman danışman ikinci önerilerini yaptılar:
Yeltsin halkın arasına girecek, onlarla kucaklaşıp öpüşecek, gençler için düzenlenecek eğlence programlarına katılacak, onlarla beraber şarkılar söyleyip dans edecek,
Kısacası ‘Çok Sevecen, Çok Tonton’ bir kişi rolünü oynayacaktı!
Ruslar bu öneriye de sıcak bakmadı.
Yeltsin’in doğal davranmasından yanaydılar,
Rol yapmasını istemiyorlardı.
Amerikalı uzmanlar yine sert çıktılar,
Rol yapmadan, halkı kandırmadan seçim kazanılamazdı!
Yeltsin’in seçim kampanyası neredeyse tam bir çıkmaza girmişti ki,
Üç Amerikalı uzmanın ABD’den getirilmesinde payı olan Rusya’nın özelleştirme vurguncusu dolar milyarderleri ve Medya patronları araya girdiler.
Ateşli tartışmalardan sonra Amerikalı üç uzman danışmanın önerileri kabul edildi.
Artık Yeltsin’in seçim kampanyasında ipler bu üç Amerikalının eline geçmişti.
Seçimin İlk Aşaması
‘Öküz Bokunu Altın Diye Yutturabilecek’ düzeyde yetenekli üç Amerikalı uzman;
Bir yandan Yeltsin’in nerede,
Neler konuşacağını,
Kimlerle buluşacağını belirlerken,
Bir yandan da medyanın kullanacağı sloganları üretiyordu.
Rus medyası,
Yeltsin’in rakipleri hakkında asılsız dedikodular,
Yalanlar,
İftiralar uyduruyor,
En aklı başındakilerin bile kafalarını karıştırıyordu.(!!!)
Yeltsin’in rakipleri Zuganov ve Lebed bu karalama Kampanyası karşısında şaşkın,
Kendilerini savunacak,
Seslerini duyuracak değil bir televizyon kanalı,
Bir gazete dahi bulmakta zorlanıyorlardı.(!!!!)
İşte bu atmosferde,
16 Haziran 1996’da başkanlık seçimleri yapıldı.
Katılım oranı % 70 olmuş ve şu sonuçlar alınmıştı:
Yeltsin ( % 35,3 ),
Zuganov ( % 32 ),
Lebed ( % 14,5 ).
Seçimin ilk aşamasında başkan seçilememişti, ancak bu sonuç Yeltsin için çok büyük bir başarıydı.
Birkaç ay öncesine kadar kamuoyundaki desteği % 5 dolaylarındayken,
Sanki sihirli bir el değmiş ve bu oran % 35’e çıkmıştı!
Yeltsin’in kampanya ekibi sevinç içindeydi.
Üç Amerikalı uzman ise daha soğukkanlı davranıyor,
Asıl savaşımın yeni başladığını söylüyordu.
Seçimin İkinci Aşaması
Üç Amerikalı uzman hemen kolları sıvadılar.
Yolun yarısını başarıyla geçmişlerdi,
Ama asıl öldürücü darbeyi şimdi vurmaları gerekiyordu.
Yeltsin’e acele bir öneri götürdüler:
İlk aşamada % 14,5 oy alan Lebed’e,
Geri çeviremeyeceği kadar parlak bir teklif götürün
Ve Lebed’in ikinci aşamaya katılmasını önleyin!
Seçimin ilk aşamasından iki gün sonra,
18 Haziran 1996’da Başkan Yeltsin, üç Amerikalı uzmanın önerisini yerine getirdi.
Lebed’i,
‘Rusya Federasyonu Güvenlik Konseyi Sekreteri’ ve ‘Başkanın Ulusal Güvenlik Danışmanı’
olarak atadı.
Lebed,
Ağzı kulaklarında,
Bu yüksek prestijli atamayı hemen kabul etti
Ve başkanlık seçiminin ikinci aşamasından çekilmiş olduğunu ilân etti.
Lebed’in çekilmesiyle meydan, Yeltsin ve Zuganov’a kalmıştı.
Devam edecek…
Saygılarımla.
İbrahim Halil Okuyan
İnşaat Yüksek Mühendisi
28.Mayıs.2011 Mersin