İbrahim Dülger
20 Mart 2007
ıçinde kaybolurcasına yürüdüğümüz buğday başaklarının arasından başımızı kaldırıp çevremize bakarsak, başka güzelliklerin, varlıkların farkına varacağız. Asıl olan yaşamak, mutlu olmak, sevmek, sevilmek nefes almakken ve hepimiz insansak, Anadolu Coğrafyasında hepimiz için en güzel su, hava toprak, ürün varken, çatışmak niye ?
Değişken coğrafyası ile Anadolu’da,yıllar yılı kilometreler içinde değişen iklim, ürün, kültürel değerler zenginlik değil ne biz insanlar için? Baharın gelişi; yeni gün, sultan nevruz, Kava’nın özgürlük ateşi, Ergenekondan çıkış, Zerdüşt’ün, ıyilik Tanrısı Hürmüz’ün Ateşi, Artemis, Aştar, Kibele, Afrodit’in, doğum günü, Proserpina’nın kötülük tanrısı Plüton’dan kurtulup yeryüzüne çıkarak, baharı getirdiği, Promete’nin insanlara ateşi verdiği gün diye anılırken.
Ne fark eder ki? Hepsi insan denilen canlının sevinci mutluluğu, canlanışı algılayıp, ürettiği, yakıştırdığı efsaneler değil mi
Bu düşmanlık kin öfke niye?
Bazen biz insanlar algılamazken doğadaki ahengi sihirli armoniyi
‘’Bir ağaç gibi tek başına hür
Bir orman gibi kardeşçesine’’
Yaşamak varken.
Her canlının özü, çiçeklerin toplanmasından yanayım Türkiye’mdeki insanlarla
21 Martta baharda canlanışı ile güzelliklere bürünen doğanın, müziğinin notaları çiçeklere bırakmalı sözü .
ÇıÇEğıM
Adı güldür.
Dikenli ve vakur
Kanındandır rengi
Afrodit’in, Bülbülün
Gelinciktir şakşakodur
Naamandır adı
Pek narin
Kanındandır rengi
Buğday tanrısı
Adanos’in, Temmuz’un
Yoktur onun gibisi.
Al kırmızımsı alımlı
Nar çiçeği
Kanındandır rengi
şarap tanrısı
Dionysos’un
Hercaidir, menekşedir
rengarenk
kaşı, ağzı gözü
sanki; insan yüzü
Var mıdır, onun gibisi
Kanındandır rengi
Frig tanrısı
Attis’in
Edalı karanfilim.
Boyu bir dal gibi
Ya ! mor dikenli kengerim
şilanım, zehirli zakkumum
Yıldızlar gibi açan
Gazanyam.
ıçimi bayıltan,
Lavantam, mersinim
Kekiğim , orman gülüm
amberim
Üstüne basıp geçtiğimiz
Kır çiçeklerim
Kokusuna dayanılmaz,
Sarı, sapsarı
Hardal çiçeğim
Kıraç yamaçların bekçileri
Çoban yastığı ,
kapari çiçeğim
Hatmim, zambağım
Yer minem, çiğdemim
Yapraklarından
Bin umutla fallar
Baktığımız papatyalarım
Sütleğenim, deve dikenim
Yaban çiçeklerim
Ya Sizler!
Sonbahar aşklarının
sembolü, kokusuna
vurulduğumuz
kasımpatıları
Ve de baharın süsü
Pembe renkli
Payam çiçeklerim
Nadidelerin nadidesi
Orkidem
Cennet bahçelerinin
Çitleri
Ortancalar
Sana yaklaşmak
Ne mümkün
Kaktüs çiçeği
Kaynana dili
Gelin duvağım
Rengine vurulmuşum
Kokusu baş döndüren
Leylağım, erguvanım
Akasya çiçeği,
Manolyam
Çiçeklerin en soylusu,
Lalelerim
Suların sultanı
Nilüferim
Su perisi Nana’nın
Göbeğine düşen
Bademden doğan
Altın sarısı nergis
Çiçeğim
Nevruzum, kardelenim
Balder’in ruhu
Ökse otum
Barışın sembolü
Zeytin dalım.
Kinimi, öfkemi
Ret eden,
Barışım ,selamım
Aşkım ,gururum
Tutkum, sevdam
Uğurum , umudum
Sevgim, sevgilim
….. …..
Size ben daha
ne söyleyeyim.
Özüm, Gerçeğim
Çiçeğim!
ıBRAHıM DÜLGER
20 / 02/ 2003