İbrahim Halil Okuyan
26 Temmuz 2006
Filistin, Lübnan ısrail’in bombaları altında kan ağlarken Birleşmiş Milletlerde ısrail’in kınanmasını bile “veto” eden ABD’nin Devlet Başkanı Bush G.8 zirvesi için Rusya’nın St. Petersburg şehrine geldi. Bir “Mangal keyfi” eksik kalmıştı. Onu da yanına Almanya Başbakanı Angela Merker’i alarak gitti tamamladı. Televizyondan izlediğimiz kadarı ile kalabalık bir bölgeden yaya olarak yola çıktılar. Rus halkı çok sevdikleri (!) ABD Başkanı ve Alman Başbakanını görmek için yol’a iki taraflı yığılmışlardı. Irak’ta, Filistin’de ve Lübnan’da çoluk çocuğu bombalar altında inleten, öldüren ve ayrıca bunları yapan çırağı ısrail’e destek veren G.W. Bush nedense Rusya’da bir çocuk sever olmuştu. Kadınların kucağından muhabbetle aldığı çocukların birini alıp öbürünü bırakıyor, tekrar alıyor, bırakıyordu. Meğer bu çocuk cellâdı ne kadar da çocuk sevgisi ile doluymuş(!) ABD Başkanı… Nihayet bir kırsal alanda etrafı kalabalık bir Mangal’ın başına bayan Merker’le beraber geldiler. Uzunca bir şişe saplanmış bir domuz karkas’ı (gövde) iyice pişmişti. Bizim için yasak ve hayli iğrenç olan ve Bush’un vicdanı gibi kapkara olmuş domuz etini Bush parça parça koparıp yedi ve oradakilere ikram etti. Belki aklından “Bir de şarap veya viski olsaydı…”diye geçirmiştir ama Ruslar bunu ihmal etmişlerdi. Bush domuz eti menülü mangal keyfini tamamladıktan sonra herhalde G.8 zirvesi programına dönmüştür. Biz de televizyon kanallarını dolaşmağa başladık. ısrail’in zûlmü bütün ajanslarda ilk haber olarak verilirken çocukların, kadınların feryadı yüreklerimizi yakıyordu. ısrail denilen bu terörist devletin zûlmü karşısında gelde elindeyse Hamas’a, El Fetih’e, Hizbullaha sempati duyma.. Onların bu zalimlere karşı duruşuna katılma… Haberlerde, o günlerde Ardahan’da bulunan Başbakanımız tarafları sükûnete çağırıyor, “ısrail bu gidişle dünyada yalnız kalacak” diyor. Gam mı sayın Başbakanım? Bir de siz uzak durabilseniz ne iyi olacak… Sayın Gül de Ankara’dan tarafları “Ateşkes”e davet ediyor. Hamas’ın, Hizbullah’ın ateşi yüreklerden bir kıvılcım olarak çıkıyor. Ama ısrail bütün saldırganlığıyla karadan, havadan, denizden bomba yağdırıyor. Kimin “Ateşkes”mesi lâzım? Dünya, insanlık ne güne duruyor? Mazlûmlar bu zûlmü daha ne zamana kadar çekecekler? Herkes biliyor ki, bu ateş devam ederse Filistin ve Lübnan’dan sonra Suriye’yi ve ıran’ı da saracak. Allah göstermesin böyle bir durum olursa Türkiye bu ortam’dan nasıl uzak kalır? Yoksa ABD’nin ve ısrail’in Ortadoğu’da böyle bir Projesi de var, biz farkında mı değiliz? Her ne ise, şair’in dediği gibi; “Hazır ol ceng’e; eğer, sulh ü salah istersen…” Bize düşen dostumuzu, düşmanımızı iyi ayrd’edip ceng’e hazır olmak… (*) Not: Almanyada yapılan bilimsel bir araştırmada domuz eti, bütün etlerin en dayanıksızı ve kötüsü olarak belirlenmiştir. MHÖ: