Kıymetli
okuyucularım, bildiğiniz gibi tevazu en büyük zenginliktir.

Çünkü
tevazu sahibi kimse bilir ki enlerin eni olsa bile bu dünyada fanidir.

Kaldı
ki; gencim dese, yeni doğmuşlar var.

Zenginim
dese, ne Karunlar bu dünyadan gelip geçtiler.

Güzelim
dese, ne Yusuflar, ne Züleyhalar bu dünyada var ve de gelip geçtiler.

Alimim
dese, ne alimler geldi geçti ve halen ne alimler var.

Bu
örnekleri çoğaltmak mümkündür.

Benim
demek istediğimse kişi bu gerçeklerin bilincinde olup, asla kibir ve gurura
kapılamamalıdır. Çünkü bir faniye kibir ve gurur hiç yakışmaz.

Bakınız
ünlü düşünür Sadi Şirazi bu hususu ne güzel açıklamış: ‘Boş başak dik, dolu
başağın ise boynu eğiktir’

Sevgili
okuyucularım, bazen günlük yaşamda bu gezegendeki var oluşlarının nedenini
bilmeyen ve fani varlıklarını tanımayan, kendi hayal alemlerinde kurguladıkları
halisülasyonlara inanarak kibir ve gururla yürüyen, etrafındakilere tepeden
bakan kimselere rastlıyorum.

Bu tip
insanlara asla kızmıyorum. Ancak bunlara acıyorum ve bir insan olarak da
üzülüyorum.

Ayrıca
içimden; ’bunlarda engin gönüllü olsunlar’ diye de dua ediyorum.

Umut
ederim ki bu kardeşlerimiz bir gün ben demekten vazgeçip biz demenin erdemini
ve güzelliğini anlarlar.

Dürüst
ve şeffaf bir toplumda; engin gönüllü dostlarınızın çok olması dileğiyle kalın
sağlıcakla. .