şanlıurfa da “kadının siyasette yer alması” isteğiyle imza kampanyası başlatıldığını görünce hemen bir imza atmak için yanaştım…

Gayet nazik hanımefendilerin nezaretinde imza attım…

ımza masasının yanında 3-4 dakika durdum…

ılginin yoğunluğu karşısında bayağı umutlandım…

Akşam mahalli televizyonlarda beyanatları, katılımı izledim…

ışte dedim; Türk kadının Urfa’daki şahlanışı başladı…

Ertesi gün imza masasının olduğu yerden geçtiğimde: Masa Belediyedeki beyaz masa salonuna bir köşeye bırakılmıştı… Tükenmez kalemle imza kâğıtları duruyordu… Kamera yoktu…Basın yoktu…Bürokratlar teknokratlar yoktu… Seçilmişler de, seçilmek isteyenlerde yoktu…

ıki-üç sayfalık imza kâğıdının üst sayfası salondaki klimanın rüzgârıyla bir yukarı bir aşağı kapanıyordu…

Ne diyordu imza kâğıdı?

Yok diyordu imza kâğıdı kafasını yukarı kaldırıp indirerek…

ımza masanın başında nöbet tutmaya vakit ayıramayan, kadınlarımız… ımza istiyordu siyasete vakit ayırmak için.

*

Uyarlama