Değerli Hemşerilerim ve Sayın Okurlar ilk yazıma başlarken hepinize merhaba demek istiyorum. Bu yazımda size Ahmet BALAMİR’den yani kendimden bahsetmek istiyorum. Kendimi kısaca özetlemek istiyorum. Kısa ilginç bir hayat hikayesi. İlginizi çekeceğini ümit ederim.

Akçakale’ye bağlı İncedere  (Derfere) köyünde baharda doğduğumu annem söyledi.

Ama tarih kesin olarak belli değil. Ailem bir süre sonra çeşitli nedenlerle Ceylanpınar’a göçmüş. Ailenin en büyük çocuğu benim. 10 yaşına gelmişim, nüfus cüzdanım yok, okul yok, bunlar olmadığı gibi, nüfus müdürlüğünde kütük kaydım bile yok. Yaşar ne yaşar ne yaşamazın ta kendisi. Anne kara cahil, Baba kara cahil Türkçe bilen yok. Okula giden çocuklarla arkadaşlık etmeye başladım. Bana okulu anlattılar. Kafaya koydum. Okumam lazım. Okula gitmeden okuma yazmayı kısa sürede öğrendim. Okula giden arkadaşlarla okula gidiyorum. Okul Müdürü kayıt için nüfus cüzdanı istiyor ama yok. Ben Türkiye Cumhuriyetinin kayıtlarında yokum. Ama  inatla her sabah okula giden komşu çocukları ile beraber okula gitmeye devam ediyordum. Nasıl olduysa okul idaresi baktılar benden kurtuluş yok, nüfus cüzdanı olmadan kaydım yapıldı. (Ceylanpınar-Ceylan ilköğretim okulu) Burada bir ve ikinci sınıfı okudum. Nüfus Cüzdanı aldım. Üç, dört ve beşinci sınıfları Akçakale YİBO da okudum. Gaziantep’te Gaziantep Lisesinde Devlet Parasız yatılı  olarak okudum. Sonra da Gaziantep MYO Yapı İnşaat Bölümünü bitirdim. Şanlıurfa, Kilis, Mardin Devlet Memuru olarak görev yaptım. 2005 yılı nisan ayında İzmir Bayındırlık ve İskan Müdür Yardımcısı iken emekli oldum.

4 Çocuk babasıyım. Çocuklarımdan ikisi üniversite mezunu, oğlum İnş. Müh. Kızım Çukurova İngilizce Maliye Bölümü mezunu, bir kızım lise son sınıf ve en küçük oğlum Hakan Burak ilköğretim sekizinci sınıf öğrencisi.

Sayın okurlar sözü nereye getirmek  istediğimi anlamışsınızdır sanırım.

Çocuklarını Okula göndermeyen tüm Anne ve Babalara sesleniyorum!

LÜTFEN KIZ ERKEK AYIRIMI YAPMADAN ÇICUKLARIMIZI OKULA GÖNDERELİM. Gönderelim ki, okur-yazar Anne Baba olsunlar. Okur-yazar olan Anne Babalar, mutlaka çocuklarını okula ve üniversiteye gönderemeye çalışırlar.

Eğitimli insan üretkendir.

EĞİTİM, EĞİTİM, EĞİTİM.