Mehmet Göncü
1 Kasım 2006
Her dini bayramda olduğu gibi bu Ramazan bayramında da, namazdan sonra aile kabristanımızın bulunduğu Harran Kapı mezarlığına gittim. Mezarlık içi dahil bütün yol güzergahlarında oyun oynayan, gezen ve koşan hemen hemen tüm çocukların ellerinde çeşitli tip ve şekilde oyuncak silahlar vardı. Çocuklar bu silahlarla birbirlerini savaş ve kavga sahneleri kurgulayarak yaralıyor ve esir alıyorlardı. Üstelik bu silahlar patlama sesleri de çıkarıyorlar ve bazı silahlarda kişileri yaralamayan ecza mermiler atıyorlardı. Bu duruma çok şaşırdım ve çokta üzüldüm. Kendi kendime düşündüm ve de sordum. Acaba gençlerimizi, çocuklarımızı bu şiddet aletlerine sevk eden sebep ne olabilirdi? Cevabı çok basitti. Zira; Dünya sinemalarında ve bizim televizyonların bazılarında, hep şiddet içeren Rambo, mafia ve çete babaları gibi filmler gösteriliyordu. Ayrıca daha bir çok dizi filmlerinde ve çocuk çizgi filmlerinde hep silah vardır. ınsan denilen canlı tesir altında kalan bir varlıktır. ışte bu gençler ve çocuklar bu nedenle yukarıda bahsettiğim etkiler sonucu oyuncak silahlara yönelmişlerdir. Bu gençlerin büyüdüklerinde toplumda nasıl davranacaklarını varın siz düşünün. Aynı gün Emniyet Müdürlüğüne bayramlaşmaya da gittim. Emniyet Müdürü Sayın Kutlay Çelik, polis teşkilatında görev yapan mensuplarının çocuklarına oyuncak dağıtıyordu. Dikkat ettim, bu oyuncakların arasında bir tek oyuncak silah yoktu. Gönül arzu ederdi ki, tüm aileler ve ebeveynler bu güzel davranışı örnek alarak, çocuklarının iyi huylar kazanmasını sağlayacak öğretiler içerisinde olurlar. Dürüst ve şeffaf bir toplumda; lütufta geride, kahırda önde olan dostlarınızın çok olması dileğiyle kalın sağlıcakla.